Sunday, February 26, 2012

Βαλεριάνα το σαλατικό


Τη βαλεριάνα ή βαλεριανέλα την έμαθα εδώ Ιταλία και την λάτρεψα γιατί έχει τρυφερά στρογγυλεμένα πράσινα φύλλα, με ήπια γεύση.Τολμώ να πω ότι θυμίζει ξηρούς καρπούς.Την πρώτη φορά την έφαγα σκέτη χωρίς σάλτσες και ξετρελάθηκα.Από τότε τη φτιάχνω με διάφορους τρόπους και ανάλογα με τα κέφια.Δε βάζω πολλά υλικά για να μη χάνεται η γεύση.

Απλή,εύκολη,νόστιμη και πρωτότυπη σαλάτα για τραπέζι και μη αυτή που σας προτείνω σήμερα συνεπώς.


Υλικά
200 γρμ βαλεριάνα
ένα φλυτζανάκι καθαρισμένα καρύδια
10-15 φέτες παρμεζάνα
ελαιόλαδο
ξύδι μπαλσάμικο
αλάτι
φρέσκο πιπέρι μαύρο προαιρετικά

Δεν έχετε πολλά να κάνετε.Πλένετε και στεγνώνετε  τη βαλεριάνα.Κόβετε την παρμεζάνα σε φέτες,εγώ έχω αυτή την ειδική σπάτουλα που κόβει σε φέτες τα τυριά.Ελαιόλαδο,ξύδι μπαλσάμικο και αλατοπίπερο ανάλογα με τα γούστα σας.

Εντιτ:

Λίγες φωτογραφίες επειδή μου ζήτησε η Ξανθή.Ιταλία τη βρίσκω σε λαική και σούπερ-μάρκετ όπως σας τη δείχνω.Ελλάδα την έχω δει σε γνωστά μεγάλα σούπερ μάρκετ στις έτοιμες σακούλες.Στη 2η φωτογραφία φαίνονται οι ρίζες της,κάντε ζουμ.



 
Η βαλεριάνα που χρησιμοποιείται για αφέψημα υπνωτικό και αγχολυτικό είναι η Valeriana officinalis ενώ το σαλατικό Valeriana locusta.Είναι και οι δύο τις ίδιας οικογένειας.

Friday, February 17, 2012

Αζήτητο

15 Δεκεμβρίου 2011 έχω ρεπό,είναι καθημερινή και συνεπώς εκμεταλλεύομαι τη μέρα για τράπεζες και άλλες υπηρεσίες.Μια απ'αυτή το ταχυδρομείο για να στείλω τα χριστουγεννιάτικα πεσκέσια μου σε Ελλάδα και εξωτερικό.

 
Εξωτερικό έφτασε μέσα σε λίγες μέρες.Ελλάδα κάποιες κάρτες έφτασαν και κάποιες άλλες χάθηκαν μυστηριωδώς. Πριν το τέλος του χρόνου μια απ'τις φιλενάδες στην Κρήτη παραλαμβάνει το πακετάκι της,γιόρταζε κιόλας.Το μεγάλο πακέτο που είχε δώρα για φίλες και μικρούς άφαντο.Προορισμός Αττική!Αρχές Γενάρη πια η φίλη μου στέλνει τον πατέρας της στο ταχυδρομείο να δει μήπως έχουν τίποτα.Μήπως είχα αφήσει ειδοποιητήριο και δε το έλαβε.Τζίφος!Μέχρι τέλη Γενάρη τη ρώταγα δειλά δειλά "το πακέτο;".

15 Φλεβάρη 2012 ακριβώς δύο μήνες μετά γυρνάω από τη δουλειά και βλέπω ότι μου'χε τηλεφωνήσει η γειτόνισσά μου.Την παίρνω αμέσως και μου λέει "έλα να παραλάβεις δέμα από την Ελλάδα.Δε θα το πιστέψεις!".Πάω και τι βλέπω,το πακέτο που'χα στείλει.


Αγαπητό ταχυδρομείο του Αμαρουσίου έχετε μεγάλο θράσος να μου γράφεται με κακογραμμένα γράμματα " ελήφθη 19/12" και μετά "20/1 αζήτητο".Ειδοποίηση δεν αφήσατε στον παραλήπτη.Ο παραλήπτης ήρθε στο ταχυδρομείο να το ζητήσει κι εσείς φαντάζομαι ότι δεν είχατε το χρόνο να ψάξετε τα πακέτα.Δεν ήταν καρφίτσα,1 κιλό ζύγιζε!Πεταγμένα λεφτά,αλλά ξέχασα είμαστε όλοι πλούσιοι και "τι έγινε μωρέ!".Έχασα το χρόνο μου,τα δώρα δεν έφτασαν ποτέ και ζούμε το 2012.Τα σχόλια είναι περιττά!

Saturday, February 11, 2012

Εκτελεστές δίχως πρόσωπο

Σουηδία,ένα χειμωνιάτικο πρωινό, ο επιθεωρητής Βαλάντερ επισκέπτεται ένα απομονωμένο αγρόκτημα όπου αντικρίζει ένα αποτρόπαιο έγκλημα. `Άγνωστοι βασάνισαν και σκότωσαν τον ηλικιωμένο αγρότη ενώ η γυναίκα του βασανισμένη είναι ακόμα ζωντανή.Το μόνο που κατάφερε να πει είναι ότι οι δράστες είναι ξένοι.Το στοιχείο αυτό διαρρέει στον τύπο και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να ξεσπάει το μίσος και ο ρατσισμός
.

Εκτελεστές δίχως πρόσωπο
Εκδόσεις Ψυχογιός
Χένινγκ Μάνκελ

Το συγγραφέα μου τον πρότεινε ένας σχολιαστής του μπλογκ στο ποστ.Μου κίνησε την περιέργεια ειδικά γιατί τον έβλεπα συχνά στα βιβλιοπωλεία.Αποφάσισα και αγόρασα το πρώτο βιβλίο από μια σειρά αστυνομικών μυθιστορημάτων με πρωταγωνιστή τον επιθεωρητή Βαλάντερ.Ο επιθεωρητής είναι ένα άτομο με πολλά προσωπικά καθημερινά προβλήματα ένα διαζύγιο,μια κόρη που τσακώνεται συνέχεια και που'χε προσπαθήσει να αυτοκτονήσει,ένα πατέρα ηλικιωμένο,το ποτό κι άλλα πολλά.

Ο συγγραφέας μας ταξιδεύει κυριολεκτικά στη Σουηδία την απομακρυσμένη και παγωμένη με τα κοινωνικά της προβλήματα και ειδικά με το φαινόμενο του ρατσισμού.Θεωρώ ότι μας δίνει ξεκάθαρη τη θέση του σα συγγραφέας για το πρόβλημα αλλά και για το κράτος όσον αφορά την ξενοφοβία.Μη κρυβόμαστε και η Σουηδία τελικά δεν είναι τόσο μοντέρνα και ανοιχτή όσο νομίζουμε.

Αρκετά καλή περιγραφή τόσο για τη ώρα αλλά και για τα πρόσωπα.Ο πρωταγωνιστής είναι αρκετά θλιβερός και δε θυμίζει τους  αστυνομικούς που διαβάζουμε όπως τον Πουαρό της Αγκάθα Κρίστη ή το Χάριτο του δικού μας Μάρκαρη.

Ψάχνοντας ανακάλυψα ότι ο συγγραφέας είναι πολυδιαβασμένος και πολυμεταφρασμένος.Έχει 20 εκατομμύρια φαν!Θεωρώ ότι είναι ένα καλό αστυνομικό και ομολογώ ότι τον προτιμώ από την Camilla Lackerg ή το Τζο Νέσμπο που σας είχα προτείνει παλιότερα.Κάποια στιγμή θα διαβάσω το δεύτερο κατά σειρά Τα σκυλιά της Ρίγα.Προς το παρόν έχω ξεκινήσει το 3ο του Glenn Cooper.

Θα επιστρέψω όμως δριμύτερη για να σας πω για τη  Σώτη Τριανταφύλλου και για το τελευταίο της βιβλίο που διάβασα τα Χριστούγεννα το "'Για την αγάπη της γεωμετρίας".Ένα μόνο σας λέω βιβλίο καταθλιπτικό και γι'αυτό σε όποιον δεν αρέσουν τα καταθλιπτικά δε το προτείνω.Θα επανέλθω με λεπτομέρειες.

Sunday, February 5, 2012

Milan freezing!








Το πάρκο που πάω για περπάτημα χιονισμένο και έρημο.Ήρθε κι εδώ λίγο ψύχος όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη .Δεν έχασα ευκαιρία να βγω σα το μικρό παιδί να χαζέψω αλλά και να παίξω.Οι φωτογραφίες χθεσινές μιλάνε μόνες τους.


Μεσημεριανό στο γνωστό σουηδικό πολυκατάστημα που ήταν γεμάτο από Ιταλούς και ξένους !Το φαγητό ομολογώ πολύ καλό και οι τιμές προσιτές,σολομό φάγαμε και η μερίδα ήταν πλούσια.Μου φάνηκε περίεργος ο συνδυασμός μαρμελάδας με τα αλμυρά αλλά ήταν γευστικό.



Kαι σήμερα συνεχίζει να ψιλοχιονίζει λέτε να μείνω μέσα;Πάλι θα βολτίσω με την φωτογραφική μηχανή παρέα!

Friday, February 3, 2012

Λουγκάνο II

Αφού τελειώσαμε με τη βόλτα μας στο πάρκο σκεφτήκαμε να περπατήσουμε λίγο την πόλη να χαζέψουμε αλλά και να βρούμε κάτι να φάμε.



H Piazza della Riforma είναι γεμάτη καφετέριες και μαγαζιά να φας αλλά δεν τα ακουμπήσαμε αφού μια πίτσα στο Λουγκάνο τη χρεώνουν όσες 3 πίτσες στην Ιταλία


Palazzo del Comune di Lugano

Επισκεφτήκαμε την εκκλησία St. Mary of the Angels (16ος αιώνας) με την τοιχογραφία τα Πάθη του Χριστού από τον Bernardino Luini









Λεπτομέρειες από την Cattedrale di San Lorenzo να και την ανακαίνιζαν















Συνεχίζουμε να ψάχνουμε να βρούμε κάτι να φάμε χωρίς αποτέλεσμα και γι'αυτό πέταξα την ιδέα ότι μπορούμε να τιμήσουμε το ελβετικό φαστφουντάδικο.Εξάλλου έχουμε πάρα πολλά χρόνια να φάμε και το βράδυ είχαμε ήδη κανονίσει έξοδο πίσω στην Ιταλία σε ταβερνάκι







΄Ψάχνοντας στο ίντερνετ βρήκα ότι έχει πολλά πράγματα να επισκεφτείς και εκτός Λουγκάνο.Για να περάσεις τα σύνορα πληρώνεις ένα φόρο που κολλάς πάνω στο αυτοκίνητο και είναι έγκυρο για όλο το χρόνο και συνεπώς ίσως ξαναπάμε τους επόμενους μήνες.




Μια ιδέα με τι ξεκινήσαμε το δείπνο μας στο ιταλικό ταβερνάκι Al vecchio aratro Via Matteo Maria Boiardo, 20  20127 Milano



Related Posts with Thumbnails
Bookmark and Share