Thursday, December 30, 2010

Κρέμα μασκαρπόνε

Είχα σκοπό να σας γράψω για χριστουγεννιάτικα ιταλικά εδέσματα αλλά τα πράγματα δε βγήκαν όπως τα προγραμμάτιζα.Είχα όρεξη για γλυκό αυτές τις μέρες για να γλυκαθώ γενικότερα και συνεπώς σκέφτηκα να σας δώσω μια κλασική συνταγή για γρήγορη σπιτική κρέμα με βάση το τυρί μασκαρπόνε.Για όποιον δε γνωρίζει το μασκαρπόνε είναι τοπικό της Λομβαρδίας και φτιάχνεται από αγελαδινό τυρί,την κρέμα του.Διάβασα κάποτε ότι το όνομα του προέρχεται από ένα ντόπιο επίθετο Mascherpa.Είναι το βασικό συστατικό για ένα καλό τιραμισού.

Η κρέμα που σας προτείνω συνοδεύει το σαλάμι σοκολάτας,το πανετόνε ή σερβίρεται απλά με μπόλικο κακάο από πάνω.Δεν έχω φωτογραφία να σας δείξω γιατί ήρθε ένας φίλος να μου κάνει παρέα,το φτιάξαμε στη στιγμή και το τσακίσαμε κατευθείαν από το μπολ,αυτός είχε άλλες πίκρες.


Υλικά

250γρ τυρί μασκαρπόνε
3 κρόκοι αυγών
100 γρ ζάχαρη
2 κουταλιές λικέρ Μαρσάλα ή όποιο λικέρ έχετε

σκόνη κακάο προαιρετικά

Στο μίξερ σε μέτρια ταχύτητα ή στο χέρι χτυπάτε τη ζάχαρη με τους κρόκους μέχρι να γίνει μια αφράτη κρεμώδης κρέμα και ομοιόμορφη.Προσθέτετε το λικέρ πάντα χτυπώντας για 1 λεπτό περίπου.Στο τέλος κουταλιές κουταλιές  βάζετε το τυρί χτυπώντας μέχρι να ανακατευτεί καλά.
Μπορείτε όπως σας είπα να συνοδεύσει κάποιο γλυκό κατευθείαν.
Μπορείτε να βάλετε την κρέμα σε μπολάκια,από πάνω κακάο και να τα αφήσετε για 2-3 ώρες στο ψυγείο για να δέσει και να γίνει πηχτή.
Κάποτε είχα φάει την κρέμα σε μπολάκια και αντί για σκόνη κακάο είχαν βάλει φρούτα του δάσους.

Αν δοκιμάσετε να μου πείτε εντυπώσεις!Εύχομαι καλή χρονιά με υγεία πάνω απ'όλα!

Tuesday, December 28, 2010

Αργώ & Λεωνής

Το διάβασμα και το πλέξιμο με κάνουν να ξεχνάω αυτές τις γκρίζες μέρες και με ηρεμούν λόγω των περιστάσεων.Το μαγείρεμα το έχω αφήσει αφού όταν είμαι στεναχωρημένη το στομάχι μου κλείνει με λουκέτο κι έτσι αυτες τις μέρες διατρέφομαι περισσότερο από υποχρέωση παρά από όρεξη.Βιβλιοπροτάσεις και φέτος γιατί αυτές τις  μέρες υπάρχουν άνθρωποι που ευτυχώς γιορτάζουν και περνάνε υπέροχα και ευτυχισμένα.


Τους τελευταίους μήνες διάβασα Γιώργο Θεοτοκά δύο τίτλους που εσείς οι αναγνώστες και μπλογκόφιλοι μου προτείνατε "Αργώ" και  "Λεωνής".Σας άκουσα και τα παράγγειλα στους φίλους που είχαν έρθει να με βρουν τον Οκτώβρη.Τα ρούφηξα μέσα στο μετρό και να'μαι τώρα να επιβεβαιώνω τις προτάσεις σας κι εγώ απ΄τη μεριά μου να τις προτείνω για τους βιβλιοφάγους μας.Η Αργώ είναι η μεσοπολεμική Ελλάδα με τις διάφορες ιδεολογίες και τις επιρροές της μικρασιατικής καταστροφής ενώ ο Λεωνής είναι ο έφηβος Θεοτοκάς που έζησε τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.

Δε θέλω να σας γράψω πολλές λεπτομέρειες για να τις ανακαλύψετε μόνοι σας διαβάζοντας ή μάλλον ταξιδεύοντας μέσα απ΄τις σελίδες του συγγραφέα.Όσοι αγαπάτε τα ελληνικά μυθιστορήματα θα βρείτε τα δύο βιβλία του Θεοτοκά μοντέρνα για την εποχή που τα έγραψε αφού έγραφε ρεαλιστικά και με πνεύμα ελεύθερο.Είναι τολμηρός,στοχαστής,κριτικός.

Καλή ανάγνωση για όποιον αποφασίσει να τα διαβάσει!Θα επανέλθω με άλλα δύο ξενόγλωσσα για όποιον προτιμά την ξένη λογοτεχνία και φυσικά για όποιον του είναι πιο εύκολο να τα βρει.

Friday, December 24, 2010

Γιορτές και πένθος

Σκέφτηκα πολύ πριν γράψω αυτες τις γραμμές γιατί είναι προσωπικό.Σήμερα όλοι γιορτάζετε με τις οικογένειες σας και τα αγαπημένα σας πρόσωπα.Χαίρομαι πολύ για εσάς και εύχομαι τα καλύτερα.

Η δικιά μου σκέψη σήμερα πάει σε εναν άνθρωπο που με δέχτηκε όταν ήρθα στη ζωή,με αγάπησε,με υποστήριξε,με προστάτεψε,με υπερασπίστηκε,δε με κατέκρινε για τις επιλογές της ζωής μου.Οι φράσεις του πάντα θα υπάρχουν μέσα μου "να κοιτάς τον εαυτό σου","να διασκεδάζεις γιατί είσαι νέα","να είσαι ευτυχισμένη" και πολλά άλλα που θα κρατήσω για'μενα.Η σιωπή του πολλές φορές για'μενα ήταν η στήριξή του παρόλο που κατακρινότανε για τα προβλήματα του.Δεν έγινε πατέρας αλλά για'μενα ήταν σαν πατέρας παρόλο που ήταν θείος.

Θείο όπου κι αν είσαι στη κηδεία σου δε θα έρθω,δε μπορώ να τη δω αυτή την εικόνα.Ήδη έχω βομβαρδιστεί από αρνητικά σχόλια,από φωνές και όσα εσύ ξέρεις.Συγχώρεσε αλλά δε θέλω να θυμάμαι ένα φέρετρο μα το βλέμμα σου.Ξέρω ότι με καταλαβαίνεις και ότι θα με στηρίξεις πνευματικά όπως έκανες πάντα κι όπως σε υποστήριζα κι εγώ.Ξέρεις ότι στα δύσκολα κλείνομαι,δε μιλάω σε κανέναν και χάνομαι.

Για όσους με κατακρίνουν και με κρίνουν για την επιλογή μου δε θέλω να απαντήσω.Το πένθος ο καθένας μας το εκφράζει με τον τρόπο του.Ελπίζω μόνο να μη μετανιώσω για την επιλογή μου.


Εύχομαι σε όλους σας να περάσετε υπέροχα όπου κι αν βρίσκεστε.

Sunday, December 19, 2010

Μελομακάρονα

Έχω δυστυχώς χαθεί και δε βλέπω την ώρα να έρθει η Παρασκευή για να κοιμηθώ.Φέτος όχι μόνο δε θα κάνω τίποτα αλλά είμαι και μόνη.Τρέχω δεξιά και αριστερά με την προοπτική να ξεκινήσω μια καινούρια εργασία.Όλα αυτά όμως θα τα ξέρω μετά τις γιορτές.Προς το παρόν τα έξοδά μου είναι πάρα πολύ μετρημένα αφού την αποζημίωση θα την έχω σε ένα μήνα.

Υπάρχουν βέβαια και τα καλά νέα,ότι το πακέτο στις σοκολατοφίλες έφτασε μετά από 8 μέρες.Αν περπάταγε μόνο του θα'φτανε νωρίτερα.Κάτι άλλα που'χα στείλει δεν έχουν φτάσει Ελλάδα,βέβαια έχετε και απεργίες mah! που λένε και οι Ιταλοί!

Σκέφτηκα να σας δώσω τη συνταγή μετά μελομακάρονα όπως τα έφτιαχνε η μητέρα μου.Εδώ δε τολμάω γιατί με το γκάζι ρισκάρω να μη μου βγουν καλά.Και γι'αυτό να φάτε εσείς για'μενα και να περάσετε υπέροχα τις γιορτινές μέρες όπου κι αν είστε και με όποιον είστε.Σας προτείνω ένα κόκκινο κρασί Τοσκάνης Melini Chianti




Υλικά
2 κούπες ελαιόλαδο
1 κούπα ζάχαρη
¾ κούπας χυμό πορτοκαλιού
¼ κούπα κονιάκ
2 κουταλάκια ξύσμα πορτοκαλιού (εμείς βάζαμε γεμάτες γιατί μας αρέσει)
2 κουταλάκια μπέικιν παουντερ
1 κουταλάκι κανέλα τριμμένη
1 κουταλάκι γαρύφαλλο τριμμένο
1 κουταλάκι σόδα
8 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις


για το σιρόπι

2 κούπες μέλι
2 κούπες ζάχαρη
2 κούπες νερό


για το γαρνίρισμα

1 ½ κούπα ψιλοκομμένα καρύδια

Εκτέλεση

Χτυπήστε 4' στο μίξερ στη δυνατή ταχύτητα, τα 8 πρώτα υλικά. Κοσκινίστε το αλεύρι με τη σόδα και το μπέικιν πάουντερ σε μια λεκάνη ζυμώματος. Ανοίξτε ένα λάκκο στο κέντρο και ρίξτε το μίγμα των υγρών υλικών. Παίρνοντας λίγο-λίγο το αλεύρι από τριγύρω, ανακατέψτε το με τα υγρά υλικά και ζυμώστε το ελαφρά. Πλάστε ή κόψτε τη ζύμη σε διάφορα σχήματα. Αραδιάστε τα σε ταψί αφήνετε λίγο χώρο όπως τα βάζετε δίπλα-δίπλα γιατί φουσκώνουν και ψήστε τα στους 175 βαθμούς Κελσίου, για 30' περίπου, ώσπου να ροδίσουν καλά. Στο μεταξύ, ετοιμάστε το σιρόπι. Βράστε το μέλι με τη ζάχαρη και το νερό σε χαμηλή θερμοκρασία για 5'περιπου , αφαιρείτε τον αφρό και ανακατεύετε όσο βράζει το σιρόπι.Μόλις βγουν από το φούρνο τα μελομακάρονα τα βουτάτε ένα ένα μέσα στο σιρόπι ,ίσα ίσα να απορροφήσουν (δε τα κάνουμε μπάνιο, βέβαια εξαρτάται και από τα γούστα ,άλλοι τα θέλουνε μέσα στα σιρόπια).Τα αφήνουμε να σταθούν στο ταψί με τα σιρόπια τους ώσπου να κρυώσουν εντελώς .Αραδιάστε τα σε πιατέλα και πασπαλίστε τα καρύδια,να πάνε παντού  και σ’αυτά που είναι στο πάτο) . Σκεπάστε τα με πλαστική μεμβράνη,μη ξεραθούν αν και τουλάχιστον σε εμένα δε προλάβαιναν.




Saturday, December 11, 2010

Μανιτάρια ξαναχτυπάνε

Υπάρχει πιο γευστική ομελέτα απ΄αυτή με τα μανιτάρια;Αυτή τη φορά χρησιμοποίησα αυτά που βλέπετε στη φωτογραφία και που δυστυχώς δε γνωρίζω πως τα λένε στα ελληνικά.Στα λατινικά ονομάζονται  Armillaria mellea ενώ στα ιταλικά chiodini  δηλαδή καρφιά.Είναι α[π'τα αγαπημένα μου μανιτάρια και ειδικά σε πίτσα τα λατρεύω,αν τα βρίσκετε σας συμβουλεύω να τα δοκιμάσετε.

Με το μάτι έβαλα μπόλικα στο τηγάνι και τα άφησα να βγάλουν τα νερά τους.Τους έριξα ζεστό νερό και μαιντανό και τα άφησα να μαγειρευτούν καλά σε σιγανή φωτιά για 5-10 λεπτά.Μετά πρόσθεσα ελαιόλαδο,χτύπησα τα αυγά που τους είχα βάλει αλατοπίπερο.Επειδή πείναγα πολύ έβαλα 3 αυγά αλλά κράτησα μόνο έναν κρόκο.Γι'αυτό στη φωτογραφία βλέπετε που είναι τόσο ανοιχτόχρωμα τα αυγά.Είχα όρεξη σε στυλ scrumble για να μπορώ να παίρνω πηρουνιές τα μανιτάρια ολόκληρα.

 
Τα συνόδευσα με κομμάτια παρμεζάνας χοντροκομμένα,λίγο ασβέστιο κάνει πάντα καλό ειδικά σε εμάς τις γυναίκες και σαλάτα.Τι πιο εύκολο από το βραστό μπρόκολο με λαδολέμονο.Σιγά σιγά επανέρχομαι στα φαγητάκια μου αφού με ξαναθυμήθηκε η "γεύση".

Tuesday, December 7, 2010

Ανακύκλωση,ιδέες και σοκολατοφιλενάδες

Σήμερα είναι ο πολιούχος του Μιλάνου και όλες οι δημόσιες υπηρεσίες είναι κλειστές.Πρεμιέρα της Σκάλας,εξωτερικά παζάρια και εκδηλώσεις όπως σας τα είχα ήδη πει πέρσι τέτοια μέρα σε σχετικό ποστ.

Φέτος πάλι θα μείνω εδώ για τις γιορτές και πάλι από επαγγελματικά δε τα πάω καλά.Γιορτές όμως έρχονται και μου αρέσει να κάνω έστω και κάτι μικρό στους ανθρώπους που είναι κοντά μου αλλά και μακριά μου.

Έχω κάτι φιλενάδες στην Ελλάδα που είναι το ακριβώς αντίθετο απο'μενα,μανιακές με τις σοκολάτες.Σχεδόν όλες μου δήλωσαν ότι είναι σε δίαιτα!Δε θέλω να μάθω πόσα κιλά σοκολάτες έφαγαν ή πόσα κιλά έχουν σκοπό να φάνε τις επόμενες μέρες.Τους ετοιμάζω πακέτο το όποιο θα παραλάβει μια και έχει εντολή να το ανοίξει όταν θα είναι παρούσες όλες τους.Άρα θα πάνε για καφεδιά.Παρόλο που είναι σε δίαιτα δε θα μπορούσα να μη τις γλυκάνω.


Πήρα μια σακούλα γεμάτη διάφορα σοκολατάκια.Είχα κάτι πλαστικά σακουλάκια από τις χριστουγεννιάτικες κάρτες που αγόρασα,κάτι κορδέλες από δώρα που κατά καιρούς κρατάω αν είναι σε καλή κατάσταση,ψαλίδι και συραπτικό.Έτοιμα τα πακετάκια με λίγα σοκολατάκια γιατί είπαμε προσέχουνε!Απλή,γρήγορη και πάνω απ'ολα γευστικότατη ιδέα!Το πακέτο ζυγίζει σχεδόν δύο κιλά,όπως καταλαβαίνετε έχω βάλει κι άλλα πράγματα αλλά δε μπορώ να σας πω τι γιατί με διαβάζουν και θα το στείλω την Πέμπτη που ανοίγουν τα ταχυδρομεία.Σκέφτηκα όμως ότι δεν είμαι η μόνη με το ελαφρύ πορτοφόλι των ημερών και συνεπώς μπορεί να φανεί χρήσιμη σαν ιδέα και σε άλλους!



Θα λέγατε ότι είναι φτιαγμένο με ανακυκλωμένα πράγματα το πανέμορφο πουγκάκι;Έχω να φτιάξω και άλλα για να βάλω σε άλλα δωράκια που έχω να κάνω σκοπό.Καλές γιορτές σε όλους μας με πανέμορφες ιδέες και προτάσεις!

Saturday, December 4, 2010

Το λεμόνι και η γιαγιά

Έξι χρόνια γνωρίζομαι με τη γιαγιά δίπλα που μου μαθαίνει να πλέκω και ποτέ δε μου έχει ζητήσει κάτι.Πάντα της λέω "αν χρειάζεστε κάτι πάρτε τηλέφωνο ή χτυπήστε κατευθείαν την πόρτα".Μου'χει χτυπήσει λίγες φορές και σε στιγμές που δεν μπορεί μόνη της να κάνει κάτι.Ειλικρινά μετρημένες στα δάχτυλα.Πρώτη φορά μου χτυπάει και μου ζητάει ένα λεμόνι.Το΄χα έτοιμο για το κοτόπουλο.Δεν της λέω όμως τίποτα γιατί ήταν πρώτη φορά που μου ζήταγε,επιτέλους!Της το δίνω και μου πετάει "αύριο θα σου φέρω ένα".Μη τολμήσετε της απαντώ!Τη χαιρετώ και πάω κουζίνα που έχω το ταψί με τα μπουτάκια κοτόπουλο.τις πατάτες κομμένες,σκόρδο,αλάτι,πιπέρι και ρίγανη.Ο λεμονοστύφτης να με περιμένει.Δε πτοούμαι στύβω δυό πορτοκάλια και ρίχνω το χυμό.Βράζω νερό το όποιο ρίχνω στο στυφτη,προσθέτω μια κουταλιά γεμάτη μουστάρδα.Τη λιώνω καλά και ρίχνω το μείγμα στο ταψί.Σκεπάζω με αλουμινόχαρτο και ψήνω κλασικά όπως κάθε κοτόπουλο.Βγήκε λουκουμάκι και η σάλτσα υπέροχη!Η γιαγιά ακόμα μου λέει "πήρα λεμόνια,πριν φύγεις να στο δώσω".Εγώ χασκογελάω και την κάνω με ελαφριά πηδηματάκια χωρίς λεμόνι αφού μετά το ξεχνάει!




Τα υλικά λοιπόν  μαζεμένα για ένα μέτριο κοτόπουλο ή 6 μπούτια

κοτόπουλο ολόκληρο ή μπούτια (ό,τι προτιμάτε)
πατάτες να γεμίσει το ταψί
2-3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
μαύρο πιπέρι
ρίγανη
αλάτι
ελαιόλαδο
2-3 πορτοκάλια στυμμένα
1-2 κουταλιές μουστάρδα


Thursday, December 2, 2010

Κιμάς και το Πάλιο

Συνεχίζω ακάθεκτη με τη θεραπεία και πρέπει να τρώω καλά και ελαφριά.Να σας πω όμως την πικρή αλήθεια παρόλο που η αίσθηση της γεύσης έχει μειωθεί δε μπορώ να τρώω τα νερόβραστα.Το μάτι θέλει το κατιτίς του και γι'αυτό το ικανοποιώ!Απλός κιμάς για μακαρόνια για να μην υπερβάλλω και για να τον ευχαριστηθώ.Σας έχω και τυράκι με επεξηγήσεις και πληροφορίες.

Υλικά

ψιλοκομμένο κρεμμύδι
1-2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
ψιλοκομμένο μαϊντανό (έβαλα αποξηραμένο  που είναι ελαφρύς)
αλάτι
μαύρο πιπέρι ή μπούκοβο
κανέλα
ντομάτα χυμό
μοσχαρίσιο κιμά
ελαιόλαδο


Οι δικές μου οι δόσεις είναι όλα λίγα λόγω κατάστασής εσείς βάλτε για να καταλάβετε καλά τι έτσι κιμάς!Τσιγαρίζω τον κιμά με το κρεμμύδι και το σκόρδο μέχρι να αλλάξει χρώμα.Κατόπιν προσθέτω τα υπόλοιπα υλικά και ζεστό νερό (αν βάλετε φρέσκια ντομάτα δε χρειάζεται) και αφήνετε να σιγοβράσει.Έφτιαξα τα κλασικά μου σπαγκέτι και έτριψα μπόλικο τυρί για να νοστιμίσει κι άλλο.Έλιωσε από πάνω.



Το τυρί ονομάζεται Il Palio  και είναι πεκορίνο απ'τη Σιένα.Μου θυμίζει έντονα γραβιέρα ημίσκληρη και πικάντικη.Πάνω το χαρτί δείχνει την γνωστή πλατεία που δεν έχω επισκεφτεί αφού μου πέφτει μακριά.
Il Palio (Το Πάλιο) είναι παραδοσιακές ιπποδρομίες που πραγματοποιούνται στην κεντρική πλατεία Piazza del Campo (αυτή που απεικονίζεται) κάθε καλοκαίρι 2 Ιουλίου και 16 Αυγούστου.Είναι και οι δύο αφιερωμένες στην Παναγία.



Wednesday, December 1, 2010

Η δικιά μου πινελιά και φέτος

Πέρσι σας είχα βάλει τα υπέροχα σέξυ μπαλονάκια.Φέτος στο ποστ  ΤσάρκαMi -O  Έλλην εις τας Ευρώπας σας είχα υποσχεθεί ότι σήμερα θα σας έδειχνα όλες τις φωτογραφίες που αφορά το AIDS.Τα πόστερ μιλάνε μόνα τους,κάντε κλικ επάνω να διαβάσετε τα μηνύματα!


 







Related Posts with Thumbnails
Bookmark and Share