Wednesday, December 30, 2009

Bucatini all'amatriciana

Καλέ!!!!Φωνάξτε!Πόσο καιρό έχω να σας γράψω για ζυμαρικά!

Η περιφέρεια Λάτσιο (Lazio),οι ποδοσφαιρόφιλοι έχουν ακούσει αυτό το όνομα,εκεί που βρίσκεται η γνωστή μας Ρώμη έχει δύο πασίγνωστα πιάτα  που κάθε τουρίστας πρέπει να δοκιμάσει bucatini all'amatriciana  (μπουκατίνι άλ'αματριτσάνα) και φυσικά η carbonara (καρμπονάρα).
Σήμερα θα σας δώσω τη συνταγή bucatini all'amatriciana που έχει πάρει το όνομα από την πόλη Amatrice (Αματρίτσε),βασικά χωριό  θα το'λεγα αφού έχει πάνω κάτω 3000 κατοίκους.

Υλικά
150 γρ. μπέικον
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
λίγο μπούκοβο
ντοματοχυμό
100 γρ.πεκορίνο ρομάνο ή παρμεζάνα
ελαιόλαδο
αλάτι

Εκτέλεση
Σε ένα τηγάνι τσιγαρίζω το μπέικον το οποίο έχω κόψει σε κύβους.Προσθέτω το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και το μπούκοβο και τσιγαρίζω .Όταν θα έχει μαλακώσει το κρεμμύδι ρίχνω το ντοματοχυμό. Αλατίζω λίγο,ίσως και να μη χρειαστεί και αφήνω στη φωτιά για 10'.
Εδώ για ζυμαρικά χρησιμοποιούμε τα  bucatini,τα βράζουμε και ζεστά τα ρίχνω μέσα στο τηγάνι με τη σάλτσα.Από πάνω ρίχνω το τυρί και ανακατεύω καλά.

Κόκκινο κρασί Montepulciano d'Abruzzo

 Montepulciano d'Abruzzo


Εννοείται ότι θα σας δώσω τη συνταγή της καρμπονάρας και γι'αυτό οι μακαρονάδες ξαναπεράστε!

Monday, December 28, 2009

Βιβλιοπροτάσεις....γιορτές έρχονται! part III

Θα μου πείτε,εμείς οι ξενιτεμένοι που θα βρούμε Έλληνες συγγραφείς!;Οι γιορτές συνεχίζονται,έχουμε τόσες ονομαστικές εορτές ακόμα.Μερικοί τίτλοι για εμάς τους βιβλιοφάγους που έχουμε τη δυνατότητα να διαβάζουμε μόνο σε ξένη γλώσσα,οι τυχεροί στην Ελλάδα ρίξτε μια ματιά μπορεί να σας αρέσει κάποιο


Για τους φανατικούς της νουάρ ΑΚΑ αστυνομικής λογοτεχνίας ρίξτε μια ματιά στα ποστ που σας προτείνω τον  Jean-Patrick Manchette  ,τον Philip Kerr και τον :


Sébastien Japrisot
  • Trap for cinderella
  • One deadly summer
Άλλοι τίτλοι και συγγραφείς που μου'ρχονται τώρα στο μυαλό και που μου άρεσαν:

Gabriel García Márquez  
  • Love in the Time of Cholera
  • Of Love and Other Demons
  • Chronicle of a Death Foretold
  • One Hundred Years of Solitude  
  • Memories of My Melancholy Whores
Victoria Hislop
The Island 

Jeffrey Eugenides
Middlesex 


Donna Tart
The secret history

Ayn Rand 
  • We the living
  • The Fountainhead

Arthur Golden
The memories of a geisha


Umberto Eco
Foucault's Pendulum

Isabel Allende
The House of the Spirits

Dan Brown
  • Angels & Demons 
  • The Da Vinci Code
Εννοείται ότι όποιος θέλει διευκρινήσεις για κάποιο απ'αυτά feel free to ask!

Saturday, December 26, 2009

Κοτόπουλο στο φούρνο με πατάτες και ντομάτα;;;

Μετά το χθεσινό φαγοπότι κι επειδή  εδώ Ιταλία είναι Σάντο Στέφανο και δεν έχω κανέναν που γιορτάζει σκέφτηκα κάτι απλό και γρήγορο,κοτόπουλο στο φούρνο που'ναι ελαφρυ!Επειδή όμως βαρέθηκα το κλασικό κοτόπουλο στο φούρνο είπα να πειραματιστώ μια φορά και μου άρεσε πολύ το αποτέλεσμα!Τι θέλουμε;Τα κλασικά αλλά και ντομάτα και γι'αυτό βουρ στην κουζίνα!

Υλικά
1 κοτόπουλο
πατάτες
5-6 σκελίδες σκόρδο
μερικούς κόκκους μαύρο πιπέρι
ρίγανη
ντοματοχυμό με το μάτι (όποιος έχει φρέσκια ή φτιαγμένη απ΄το καλοκαίρι είναι τυχερός!!!)
ελαιόλαδο
1 κομμάτι τυρί που να λιώνει πχ ρεγκάτο

Η εκτέλεση είναι η συνηθισμένη.Πλένω το κοτόπουλο,αλατίζω βάζω στην κοιλιά του μερικούς κόκκους μαύρο πιπέρι,2-3 ολόκληρες σκελίδες σκόρδο και το κομμάτι τυρί,έτοιμο για το ταψί.
Καθαρίζω,πλένω,κόβω,αλατίζω και πιπερώνω τις πατάτες.Τις βάζω στο ταψί με το κοτόπουλο.Ψιλοκόβω 2-3 σκελίδες σκόρδο και τις ρίχνω τριγύρω στο ταψί.Ρίχνω τη ρίγανη σε κοτόπουλο και πατάτες.Το λαδάκι,όσο θέλει ο καθένας και στο τέλος ντοματοχυμό και λίγο νερό μέχρι να καλύψουν τις πατάτες.Σκεπάζω με αλουμινόχαρτο και ψήνω όπως ένα κανονικό κοτόπουλο.

Με το κοτόπουλο συχνά φτιάχνω την τυροκαυτερή  ή τζατζίκι.Νησιώτικο κρασί αυτή τη φορά απ΄τη Σικελία.
Nero d'Avola

Thursday, December 24, 2009

Βιβλιοπροτάσεις....γιορτές έρχονται! part II

Μερικοί τίτλοι που κατά καιρούς δωρίζω,μοντέρνα ελληνική λογοτεχνία αυτή τη φορά.

Φιλομήλα Λαπατά η τριλογία της
  • Οι κόρες του νερού
  • Το δάκρυ του Χριστού 
  • Εις το όνομα της μητρός

Και τα τρία βιβλία τα διάβασα με ευχαρίστηση,με πάθος,με περιέργεια και ηρεμία.Αφορά πάντα Έλληνες της διασποράς και για μια πραγματικότητα που εγώ δεν ήξερα αλλά ανακάλυψα με ενθουσιασμό.

Κώστας Καρακάσης
Αθηνά ευτυχώς που δε γεννήθηκα όμορφη


Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία μιας πανέξυπνης και δυναμικής κοπέλας που αναγκάστηκε ν' αφήσει πίσω τον τόπο της. Η μοίρα την οδήγησε σε τόπους μακρινούς, στη Βενετία, στη Ρωσία, ακόμη και στην Αίγυπτο. Γνώρισε ανθρώπους απλούς και ταπεινούς αλλά και βασιλιάδες, πολιτικούς και καλλιτέχνες.,Λίγα είναι τα γεγονότα που ανήκουν στο χώρο της φαντασίας.


Νίκος Θέμελης
Οι αλήθειες των άλλων

Ισίδωρος Ζούργος
Στη σκιά της πεταλούδας

Ιστορικό μυθιστόρημα του ευρύτερου βορειοελλαδικού χώρου μέσα από το χρονικό δύο οικογενειών που απλώνεται σε τρεις ολόκληρες γενιές.

Ντόρα  Γιαννακοπούλου
Η πρόβα του νυφικού

Είναι γραμμένο σε απλή γλώσσα κι έτσι διαβάζετε γρήγορα και ευχάριστα.Στο τέλος σου αφήνει αρκετά ερωτήματα.


Σώτη Τριανταφύλλου
Το εργοστάσιο των μολυβιών


Τρεις γενιές μιας συγκεκριμένης οικογένειας 1866-1940,οικογένεια Ασημάκη  που έχει σα βάση την Αίγυπτο.
Θυμάμαι ότι είχα βρει ενδιαφέρον τον τρόπο που η συγγραφέας πλάθει την κοινωνία της εποχής,φαινόταν τόσο αληθινό

Ρέα Σταθοπούλου
Οι ποδηλάτισσες

Κωνσταντινούπολη 1955....ένα 10χρονο κορίτσι κρατά ημερολόγιο.
 Ίμβρος1975,η μικρότερη αδελφή της βρίσκει,διαβάζει και ανασυνθέτει τη ζωή 3 αδελφών που μεγαλώνουν σε ένα προαστειο του Βοσπόρου και στην Ίμβρο αργότερα.Η μοίρα των 3 κοριτσιών που ταυτίζεται με τη μοίρα του ελληνισμού στην Κωνσταντινούπολη.

Είναι ωραίο να βλέπεις την κατάσταση εκείνη της εποχής μέσα απ'τα μάτια και τις σκέψεις ενός 10χρονου κοριτσιού.

Αθηνά Κακούρη
Πριμαρόλια

Ευγενία Φακίνου
Έρως,θέρος,πόλεμος


Ρέα Γαλανάκη
Ο αιώνας των λαβυρίνθων
Αμίλητα βαθιά νερά,η απαγωγή της Τασούλας

Μάρα Μειμαρίδη
Οι μάγισσες της Σμύρνης

Γιάννης Σπανδωνής
Κάποτε στο Αιγαίο

Όποιος θέλει διευκρινήσεις για κάποιο απ'αυτά feel free to ask!Θα επανέλθω και με άλλους τίτλους.

Tuesday, December 22, 2009

Αρκοευχές

Εύχομαι τις θερμότερες ευχές στις οικογένειές σας και στα αγαπημένα σας πρόσωπα.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους!!!!!



 



 
 
 
 
 

Sunday, December 20, 2009

Salame al cioccolato

Ναι,ναι καλά διαβάζετε στον τίτλο σαλάμι με σοκολάτα κι όχι δεν είναι παραπλανητικός  αυτή τη φορά! ΝΑΙ επιτέλους ήρθε μια συνταγή με σοκολάτα!

Salame al cioccolato (σαλάμε αλ τσοκολάτο) δεν είναι τίποτα άλλο απ΄τον γνωστό μας κορμό αλλά με 1-2 διαφορές.Είναι απ'τα γλυκά που βρίσκεις κανείς πολύ συχνά στις τρατορίες.Είναι πανεύκολο,γρήγορο και κόλαση όπως θα'λεγε η σοκολατοφίλη μου!Πρέπει να κάνετε 12 ώρες υπομονή για να το φάτε και γι'αυτό το φτιάχνω το βράδυ και την επομένη είναι έτοιμο ακόμα και για πρωινό!!!!Όταν το πρωτόφτιαξα κάλεσα το φίλο μου το Στέφανο που είναι γλυκατζής και ο ζαχαροπλάστης του σπιτιού του για να μου πει πως βγήκε.Δεν ξέρω πόσα κομμάτια έφαγε!!!!Xθες που πέρασε τσάκισε 2  κομμάτια τυρόπιτα που'χα φτιάξει για το τραπέζι,είναι φαγανός!

Υλικά

150 γρ ζάχαρη
60 γρ κακάο πικρό
80 γρ λιωμένο βούτυρο
3 κρόκους αυγών
200 γρ μπισκότα τύπου πτι-μπερ
λίγο κονιάκ ή ρούμι (προαιρετικά)

Εκτέλεση

Θρυμματίζουμε τα μπισκότα με τα χέρια και τα ρίχνουμε σε ένα μπωλ.Βάζουμε τα 4 πρώτα υλικά σε μίξερ ή μπλέντερ.Το ρίχνουμε στα μπισκότα και ανακατεύουμε με τα χεριά,δουλεύουμε όπως το ζυμάρι.


Στο τέλος σε μια λεία καθαρή επιφάνεια δίνω τη μορφή σαλαμιού,το τυλίγω σε αλουμινόχαρτο και το βάζω στο ψυγείο για 15-20 ώρες.




Για όποιον δε μπορεί να περιμένει τόσο πολύ πρέπει να δει ότι έχει γίνει πέτρα.
Έτοιμο!Κόβετε σε χοντρές 1 εκατοστό.



Το έχω φτιάξει πολλές φορές και με μπισκότα digestive  και δε σας κρύβω ότι μου άρεσε πολύ γι'αυτό βάλτε ότι μπισκότα προτιμάτε.

Εδώ υπερβάλλουν ακόμα περισσότερο,όταν είναι έτοιμο για σερβίρισμα ρίχνουν είτε σκόνη κακάο είτε ζάχαρη άχνη.Το συνοδεύουν επίσης με κρέμα μασκαρπόνε,θα επανέλθω με λεπτομέρειες

Friday, December 18, 2009

Βιβλιοπροτάσεις....γιορτές έρχονται!


Ο Δεκέμβρης είναι γεμάτος ονομαστικές εορτές και φυσικά τα Χριστούγεννα.Απ'τα καλύτερα δώρα θεωρώ ότι είναι τα βιβλία.Βρίσκονται σε λογικές τιμές,σε τσέπης,ξενόγλωσσα,μπορεί κανείς να το αλλάξει αν δε του αρέσει ή το έχει διαβάσει και πάνω απ'όλα είναι το καλύτερο δώρο για έναν βιβλιοφάγο.Ένας βιβλιοφάγος θα σου χαρίσει πάντα ένα πλατύ χαμόγελο,θα το χαρεί 100%,δε θα το θεωρήσει μπανάλ ούτε βαρετό.Το δύσκολο στην όλη υπόθεση είναι να ξέρεις τι του/της αρέσει να διαβάζει αλλιώς από επιλογές πολλές!!!!!


Πέρσι έκανα δώρο σε πολλούς το θεατρικό του Αρκά "Εχθροί εξ'αίματος" κι εγώ δώρο το έλαβα!Μου άρεσε τόσο πολύ που κι εγώ με τη σειρά μου το΄κανα δώρο σε φίλους.

Όλο και σε κάποιον θα δωρίσω Καραγάτση (τον λατρεύω!!!!) και δε μιλάω για τα γνωστά του μόνο βιβλία:
  •  Χίμαιρα
  • Γιούγκερμαν (2 τόμοι)
  • Ο κίτρινος φάκελος (2 τόμοι)
  • Το 10  

αλλά και για τα παρακάτω που διαβάζονται λιγότερο αλλά είναι καταπληκτικά:
  • Ο συνταγματάρχης Λιάπκιν
  • Σέργιος και Βάκχος 2 τόμοι
  • Βασίλης Λάσκος
  • Την τριλογία Ο κοτζάμπασης του Καστρόπυργου,Αίμα χαμένο και κερδισμένο,Τα στερνά του Μίχαλου
Του Καραγάτση τα βιβλία είναι εκδόσεις Εστία,είναι μικρά και δεμένα με χοντρό εξώφυλλο,καλαίσθητα!

Άλλα κλασικά που έχω διαβάσει,που μου άρεσαν και συνεπώς δωρίζω κι αυτά εκδόσεις Εστία:
  • Ηλίας Βενέζης "Το νούμερο 31328"
  • Ηλίας Βενέζης "Αιολική Γη"
  • Ηλίας Βενέζης "Γαλήνη"
  • Μαρία Ιορδανίδου "Λωξάντρα"
  • Τάσος Αθανασιάδης "Τα παιδιά της Νιόβης" 4 τόμοι
Όποιος θέλει διευκρινήσεις για κάποιο απ'αυτά feel free to ask!

Thursday, December 17, 2009

Λουκάνικο!!!

Μια απ'τις αγαπημένες εξόδους με φίλους είναι να τρώω σε ταβερνάκια και τρατορίες.Μετά το γυμναστήριο με την παρέα πηγαίναμε και πάμε ακόμα πολλές φορές για φαγητό σε μια συγκεκριμένη τρατορία που μας περιποιόντουσαν και οι τιμές ήταν πολύ λογικές.Ένα απ'τα αγαπημένα μου ήταν σπαγγέτι με σάλτσα λουκάνικο,γύρω στα 7 € το πιάτο και γερή μερίδα.Δεν ξέρω αλλά μερικά πιάτα που μπορώ να τα φτιάξω εγώ και που με αυτά τα λεφτά μπορούμε να φάμε δύο άτομα με κρασί αμέσως ψάχνω να μάθω τη συνταγή.Την έμαθα αλλά προτιμώ φρέσκες ταλιατέλες ή παπαρδέλες



Σάλτσα λουκάνικο
Υλικά για 2 άτομα πάντα φαγανά!!!

300-400 γρ λουκάνικο εγώ βάζω ένα που έχει μέσα σπόρους γλυκάνισο  ή αλλιώς αντίστοιχο χωριάτικο
1 μέτριο ψιλοκομμένο κρεμμύδι
1-2 σκελίδες ψιλοκομμένο σκόρδο
1-2 αποξηραμένο μπούκοβο
1 ποτηράκι κόκκινο κρασί
λίγο ελαιόλαδο
λίγη  ρίγανη
ντοματοχυμό
αλάτι

Κόβω το λουκάνικο σε κομμάτια,μέγεθος μπουκιάς.Τσιγαρίζω (λίγο ελαιόλαδο αφού θα βγάλει λίπος το λουκάνικο) το λουκάνικο με το κρεμμύδι,το σκόρδο και το μπούκοβο.Σβήνω με το κρασί,αφήνω να ξεθυμάνει το αλκοόλ.Προσθέτω ντοματοχυμό,αλάτι,ρίγανη,λίγο νερό και αφήνω να δέσει η σάλτσα.

Απ΄τα αγαπημένα μου κρασιά της Τοσκάνης  γιατί δεν υπάρχουν  μόνο τα Chianti.Υπάρχει σε κάβες στην Αθήνα.

Santa Cristina
Toscana

Τυρί τριμμένο κατά προτίμηση παρμεζάνα ή κάτι αντίστοιχο σε αρμυρούτσικου και κόκκινο κρασί.
Τώρα εκεί στην τρατορία που σας έλεγα,τρώω πίτσα που έχουν φούρνο με ξύλα και συνεπώς γίνεται γευστικότατη.

Tuesday, December 15, 2009

Delivery στο Italy

Σας έχω πει ότι Ιταλία δεν έχει διανομή κατ'οίκον φαγητό;Όταν είχα πρωτοέρθει δεν ήξερα να μαγειρεύω τίποτα,εκτός απ΄τα βασικά.Κάπου όμως τα βαριέσαι και λες "θα πάρω κανά μαγειρευτό απ'έξω".Αμ δεν!Ακόμα και τη  πίτσα αν ήθελες πήγαινες κατευθείαν εκεί και την παράγγελνες.Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια έχω κοντά μου ένα ιταλοκινέζικο που τους τηλεφωνώ,τους παραγγέλνω και φυσικά πάω εγώ να τα πάρω.

Έτσι και τις προάλλες βαριόμουνα να μαγειρέψω,τηλεφώνησα και παράγγειλα.Σε 10' ήταν έτοιμη κι εγώ επίσης αφού έβαλα φορμίτσα και αθλητικά και πετάχτηκα,50 μέτρα απόσταση.Το κουτί πάει αύριο στην ανακύκλωση,το γράφει και από πίσω με μεγάλα γράμματα.





Αυτή λέγεται Bismark ντομάτα,μοτσαρέλα,ζαμπόν και αυγό.Όπως βλέπετε απ΄την εικόνα δεν είναι κομμένη.Άλλη μεγάλη πίκρα όταν πρωτοήρθα,να μην τις κόβουν και να μην ξέρω να το ζητήσω αφού ιταλικά δε μίλαγα,τα έμαθα εδώ.Σιγά σιγά όμως προσαρμόστηκα και να σας πω την αλήθεια δεν με πειράζει καθόλου.Όποτε έρχονται φίλοι από Ελλάδα έχουν την ίδια αντίδραση και φυσικά γελάω.Πήρα στο σπίτι αυτό που κόβουν τις πίτσες.Μετά έμαθα ότι δεν τις κόβουν για να μην παγώνουν,δεν έχουν άδικο.Οι Ιταλοί πελάτες την κόβουν μάλιστα σε μεγάλα κομμάτι τρίγωνα και τη διπλώνουν,έτσι υποτίθεται καταλαβαίνεις αν είναι καλό το ζυμάρι απ΄την ελαστικότητά του.



Kαι γι'αυτό καταλάβατε γιατί έμαθα να μαγειρεύω,τα κατεψυγμένα δε τα βάζω στο στόμα μου,τα ετοιμα μαγειρεμένα όυτε!Ημουνα και είμαι καλο-κακο-μαθημένο!Όταν ξαναπάρω θα σας δείξω και άλλες γεύσεις,κάθε φορά αγοράζω διαφορετική.Εννοείται ότι δε μένει κομματάκι!

Monday, December 14, 2009

Outlander

Λίγα λόγια για την πλοκή του έργου.....
790 π.Χ και το σκάφος του Κάιναν, ενός στρατιώτη από άλλον πλανήτη συνετρίβη στη Νορβηγίαστη γη των Βίκινγκς.Μαζί του έφερε ένα θανατηφόρο πλάσμα,ένα δράκο τον Moorwen.Ο Kainan ή 'οπως τον αποκαλούν οι ντόπιοι Outlander συλλαμβάνεται απ'τους  Βίκινγκς.Πρέπει να δώσει εξηγήσεις ποιος είναι,από που ήρθε και αν οφείλεται αυτός για τις οι καταστροφές που προκλήθηκαν.

Είναι ένα έργο που ναι μεν ήθελα να δω αλλά είχα τις επιφυλάξεις αφού σκεφτόμουνα ότι θα μοιάζει με το Pathfinder και το Beowulf,ευτυχώς όμως το αποτέλεσμα ήταν αρκετά καλό.Πρόκειται για ένα μιξ επιστημονικής φαντασίας και σκανδιναβικής μυθολογίας.

Σκηνοθέτης είναι ο Howard McCain,σεναριογράφος Underworld: Η Εξέγερση των Λύκων για όποιον έχει δει το έργο.Προσωπικά δε θυμάμαι να τον έχω ακούσει για κάποιο άλλο έργο.
Ο βασικός πρωταγωνιστής ο Jim Caviezel αν και τον έχω συνηθίσει σε άλλου είδους έργα ήταν αρκετά ικανοποιητικός,μπορώ να πω εξαιρετικός.
Το όλο έργο έχει λίγο απ'όλα τα στοιχεία μυθολογία,εξωγήινους,μάχες,μυστικά,απορίες,έρωτας μη σκεφτείτε τίποτα σκηνές,απλά αναφορά και με διακριτικότητα....ούτε μια σκηνή γυμνού.
Μουσική μόνο στις σκηνές μάχης,κουστούμια απλά τίποτα το μη αναμενόμενο,εφέ λίγα και αυτό για΄μενα είναι καλό γιατί με τα πολλά εφέ ειλικρινά πηζω και βαριέμαι στο τέλος.
Νόμιζα πως με ένα τέτοιο έργο θα είχε πολλές φωτογραφίες αλλά τελικά είχε μερικές βασικές,ισως τελικά και το λίγο να είναι θετικό αφού σου μένουν.
Το υπόλοιπο καστ ηθοποιών ταίριαζε αρμονικά,με έναν ιδιαίτερο και αξιόλογο John Hurt.Με τον Ron Perlman που πάντα εντυπωσιάζει.

Δεν με απογοήτευσε τελικά το έργο,ειδικά οι φαν του είδους του νομίζω θα το βρουν ενδιαφέρον.και γι'αυτό ρίξτε μια ματιά στο τρέιλερ,μπορεί να σας αρέσει.



Saturday, December 12, 2009

Η σοκολατοφίλη και η κόλαση!

Θυμάστε  μια ανάρτηση με ορεκτικά που την αφιέρωνα σε δύο φίλες που γενεθλίαζαν;Μια γενεθλίασε ήδη αλλά ορεκτικά δεν έφτιαξε!!!!!Πήγε όμως σε ένα πολυαγαπημένο μεζεδοπωλείο,της έδωσα οδηγίες αφού είμαι ένα live GPS και πέρασε υπέροχα.

Μιλάγαμε μεσώ νετ σήμερα το πρωί και μου γράφει "λες να το κάνω και γω σήμερα το φαγητό αυτό;;;; τώρα που θα βγω σούπερ-μάρκετ;;;;"Σπρώχνω κι εγώ τη ιδέα μες την καλή χαρά που φιλενάδα μου θα πειραματιστεί φαγητό μου και την πείθω!Πέρασε απ΄το μπλογκ,πήρε τα υλικά,έκανε 1-2 ερωτήσεις και ξεκούνησε η καλή μου και πήγε!!!!!!

Μετά από καμιά ώρα λαμβάνω email με σχόλιο στο μπλογκ:
ώρα έναρξης (Ελλάδος) 14.30.

Γιουυυυπι!!!!Μες την καλή χαρά εγώ!

Μετά από μια ώρα πάλι σχόλιο,ωχ σκέφτομαι κάτι έγινε!Το σχόλιο γράφει:
ώρα (Ελλάδος) 15:30
οι πύλες της κολάσεως ΑΝΟΙΞΑΝ!!!
καλή μας όρεξη!!!!
ευχαριστούμε για την ιδεαααα!!!
υγ:σκεφτόμαστε να προσθέσουμε μέσα κομμάτια φέτα ή μοτσαρέλας



Μετά από λίγο μου φτάνει φωτοντοκουμέντο!!!!Αναρωτιέστε ποια είναι η κολασμένη συνταγή;Δικιά της η κατσαρόλα!!!!



Περιμένω να μάθω εντυπώσεις,πως βγήκε η γαριδομακαρονάδα,αν της άρεσε και αν άρεσε στους καλεσμένους της,ένιωθα και λίγο ένοχη.Κι αν δεν της άρεσε,κι αν...κι αν.....Δύο ώρες πέρασαν κι εγώ περιμένω!!!!

Email,άφησε πάλι σχόλιο στο μπλογκ,άντε φόρτωσε ρε σελίδα να δω:
17:30
μην ανησυχείτε...μπήκα μέσα για να
ενημερώσω ότι ζούμε...μετά από αυτό το φαγητό ακόμη ζούμε!

αλλά πώς ζούμε;;;
....νιώσαμε θεοί!

...ιχιχιχ....


Μου'στειλε επίσης και το παρακάτω πριβέ:
αχχχχχχχχχχχχ...μόλις σηκωθήκαμε από το τραπέζι...
κολαστήκαμε πάρα πολύ ωραία,τόσο που δεν μετανοούμε για τίποτα....


Εγώ απλά νιώθω ότι ήμουνα εκεί μαζί στο τραπέζι!!!!Δε φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι και του χρόνου αστακομακαρονάδα φιλενάδα!!!!
Τώρα πρέπει να μάθω τι θα κάνει η άλλη σοκολατοφίλη μου!!!!!Και συνεπώς περιμένω!!!!

Friday, December 11, 2009

Καφές και καθημερινές ιταλικές συνήθειες!!!

Μετά από ερώτηση και πρόταση του KitsosMitsos ένα ποστ αφιερωμένο στον ιταλικό καφέ.Πολλοί ίσως έχετε μηχανή ηλεκτρική ή ακόμα και την παραδοσιακή μακινέτα macchinetta del caffè  όπως την ονομάζουν εδώ.Την πουλάνε παντού ακόμα και στις λαϊκές.Ο απλός κόσμος μη φανταστείτε ότι αγοράζει τις μάρκες,ειδικά οι παλιοί έχουν αυτό το μηχάνημα και μάλλον κάτι παραπάνω θα ξέρουν.Όσοι λοιπόν έχετε αυτό το μηχάνημα όταν είναι καινούριο τους πρώτους 2 καφέδες τους πετάτε,έτσι φεύγει το άρωμα του αλουμινίου ή ο,τι είναι,συμβουλή μιας παλιάς ηλικιωμένης σπιτονοικοκυράς μου.

  macchinetta del caffè

Για κάθε καφέ που φτιάχνουμε βάζουμε πάντα φρέσκο αλλιώς έχει τη γεύση του καμένου και του νερουλού,κλασικά αυτό κάνουν στις ελληνικές καφετέριες.Όταν βάζετε τον καφέ δε τον πατάμε.Αν έχετε την μακινέτα τον βάζουμε σε χαμηλή -μέτρια φωτιά.

Μερικούς απ΄τους καφέδες που μπορείτε να πιείτε όταν έρχεστε επίσκεψη Ιταλία για επαγγελματικούς ή τουριστικούς λόγους.Πιείτε τον στο ποδάρι όπως κάνουν οι Ιταλοί,όταν είστε Ελλάδα απολαύστε τον με τις ώρες σας!

Το πρωί τα μπαρ (οι δικές μας καφετέριες) πήζουν από ανθρώπους που πίνουν τον καφέ τους πριν πάνε στη δουλειά.Καφέ και κορνέτο θα το ακούσετε  στο νότο.Καφέ και μπριος στο βορρά.Κορνέτο και μπριος είναι τα κρουασάν σκέτα ή γεμιστά.Άλλοι το πρωί πίνουν καπουτσίνο ή λάτε μακιάτo.Όλοι έχουν ένα συγκεκριμένο μπαρ που πάνε,γνωρίζονται μεταξύ τους,ανταλλάσσουν τα τελευταία νέα ειδικά ποδοσφαιρικά.Οι ιδιοκτήτες κάνουν και συνδρομή στους 10 καφέδες+κρουασάν πληρώνεις 9

Caffè όταν ζητάς στα ιταλικά σου φέρνουν τον espresso.

Caffè macchiato (μακιάτο δηλαδή λεκιασμένος) βάζουν λίγο ζεστό γάλα (όχι καμμένο γάλα).Το ζεσταίνουν με το σωλήνα χωρίς να κάνουν αφρό.


Caffè lungo (λούνγκο δηλαδή μακρύς) έχει παραπάνω νερό αλλά και δόση καφέ.Πάντα σε φλιτζανάκι του εσπρέσο.

Caffè corretto (κορέτο δηλαδή διορθωμένος) είναι ο εσπρέσο κι έχει μέσα λίγη γκράπα,ρακί με λίγα λόγια.Τον παραγγέλνουν πολλές φορές μετά το φαγητό,συνήθως το χειμώνα.

Caffè ristretto (ριστρέτο δηλαδή συγκεντρωμένο) είναι ο εσπρέσο φτιαγμένος με λίγες σταγόνες νερό κι έτσι βγαίνει ένας καφές πολύ πυκνός.Η ποσότητα της καφεΐνης παραμένει ίδια.

Caffè schiumato (σκιουμάτο δηλαδή αφρισμένος) βάζουν λίγο ζεστό αφρόγαλο

Latte macchiato (λάτε μακιάτο δηλαδή λεκιασμένο γάλα).Ζεσταίνουν το γάλα με το σωλήνα που  έχει η μηχανή που φτιάχνουν το αφρόγαλο.Το βάζουν σε ένα γυάλινο ποτήρι.Μετά φτιάχνουν ένα καφέ εσπρέσο και το ρίχνουν μέσα στο γάλα

Cappuccino (καπουτσίνο).Μια δόση καφέ εσπρέσο.Μετά φτιάχνουν το αφρόγαλο (δεν καίμε το γάλα αυτό είναι το μυστικό).Από πάνω όποιος θέλει ρίχνει σκόνη κακάο,ξεχάστε την κανέλα.

Cappuccino scuro (καπουτσίνο σκούρο δηλαδή σκούρος) ο αγαπημένος μου με κακάο.Έχει παραπάνω καφέ,σαν το λούνγκο αλλά την ίδια δόση αφρόγαλου.


Marocchino (μαροκίνο).Προέλευση απ΄το Τορίνο.Φτιάχνουν τον εσπρέσο,βάζουν σκόνη πικρή σοκολάτα και λίγο αφρόγαλο.Το σερβίρουν σε γυάλινο φλιτζανάκι.




Caffè shakerato (σακεράτο δείτε φώτο) είναι ο εσπρέσο φρέντο που συνήθως ζητάτε Ελλάδα.Δεν έχω φτιάξει ποτέ μου αλλά έχω πιει αρκετές φορές.Είναι διαφορετικός απ΄αυτόν που πίνουμε στην Ελλάδα. Μην ζητήσετε καπουτσίνο φρέντο στην Ιταλία ,απλά δεν υπάρχει και ρισκάρετε να σας φέρουν μια αηδία,το'χα πάθει.

Mocaccino (μοκατσίνο).Λοιπόν αυτός δεν πρέπει να μπαρδευτεί με τον Marocchino.Σε γυαλινο ποτηρί για να φαίνονται τα διαφορετικά στρώματα,μπαίνει πρώτα ο εσπρεσο,μετά σοκολάτα πικρη ζεστή και απο πάνω το αφρόγαλο.

Caffelatte (καφελάτε) είναι το συνήθως το πρωινό που φτιάχνουν στο σπίτι.Σε μεγάλο πλατύ φλυτζάνι σαν τα μπωλ για τα δημητριακά ρίχνουν μέσα ένα φλιτζάνι εσπρέσο και το γεμίζουν με ζεστό γάλα.Μετά εκεί βουτάνε μπισκότα και κρουασάν.
 
Caffè decaffeinato (ντεκαφεινάτο) .Δεν έχω πιει ποτέ μου,ή πίνω δεν πίνω καφέ

Caffè d'orzo (ντ'όρζο).Αυτός είναι από κριθάρι και ακούω πολλούς Ιταλούς να τον πίνουν,είναι υγιεινός.Ούτε αυτόν έχω δοκιμάσει ή πίνω δεν πίνω.



Ελπίζω να μην ξέχασα κανέναν,ευτυχώς υπάρχει πάντα η επιλογή να διορθώσω και συνεπώς KitsosMitsos εγώ έναν καπουτσίνο σκούρο με κακάο παρακαλώ !

YΓ.Κι όμως ξέχασα,ευτυχώς που είναι ο φίλος μου ο Μούριελ και μου υπενθυμίζει!!!!Βρήκα και μια παλιά φώτο!!!

Wednesday, December 9, 2009

Δύο ορεκτικά για τις σοκολατοφίλες μου κι όχι μόνο!

Η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε δυό γλυκές σοκολατοφίλες που γενεθλιάζουν και οι δύο τις επόμενες μέρες.Δυστυχώς δε θα είμαι κοντά τους να τους ευχηθώ.Σίγουρα κάποια απ΄τις δύο θα καλέσει κόσμο σπίτι κι επειδή μια φορά η μια μου'πε "πωω πολλά έφτιαξες και τυροκαυτερή και τζατζίκι! ".Σκέφτηκα να τους στείλω δύο διαδικτυακά δώρα,δύο ορεκτικά γρήγορα και γι'αυτό κυράδες μου χαρτί και μολύβι.

Τυροκαυτερή αλά και λοιπόν!Δείτε φωτογραφία ή διαβάστε τα υλικά παρακάτω:


  • 200 γρ φέτα
  • 1 σκελίδα σκόρδο
  • 1 ξερό μπούκοβο
  • 1 κουταλιά γεμάτη μαγιονέζα
  • 1 κουταλιά κοφτή ξύδι
  • 2-3 κουταλιές ελαιόλαδο
  • λίγο πιπέρι μαύρο

Όλα στο μούλτι και το αποτέλεσμα;Φωτογραφία τοξοτίνες!!!!Σκεπάστε με διάφανη και στο ψυγείο για καμιά ώρα.


Μέσα σε λιγότερο από  5' τελειώσαμε το πρώτο ντιπ και πάμε για το δεύτερο.Μπρουσκέτες απλές,εγώ για το παρακάτω αποτέλεσμα χρειάστηκα.
  • 2 ντομάτες ψιλοκομμένες σε κυβάκια(το καλοκαίρι βάζω ντοματάκια ή San Marzano)
  • 2 σκελίδες σκόρδο πατημένες στην πρέσα
  • ρίγανη (το καλοκαίρι φρέσκο ψιλοκομμένο βασιλικό)
  • ελαιόλαδο
  • αλάτι
Τα ανακατεύω καλά,σκεπάζω το μπωλ με διάφανη και το βάζω στο ψυγείο για καμιά ώρα.



'Όταν έρθουν οι φίλοι έχω κόψει το ψωμί σε φέτες,το ψήνω καλά και μετά όπως είναι ζεστές τις βάζω σε μια πιατέλα και από πάνω γρήγορα 2-3 κουταλιές από το ντιπ.Περιττό να σας πω ότι φαγώθηκαν 2 μπαγκέτες  και τα πιάτα άδεια!
Θα ενημερωθώ αν τα φτιάξατε φιλενάδες μου και συνεπώς στρωθείτε!!!!

Monday, December 7, 2009

Oh bej! Oh bej!

Oh bej! Oh bej!
(Ο μπέι!Ο μπέι)

Το Μιλάνο για τους τουρίστες είναι γνωστό για το shopping αλλά όπως έχω ξαναπεί σε παλιότερη ανάρτηση υπάρχουν τόσα πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα.Στις 7 Δεκεμβρίου γιορτάζουν το πολιούχο τους τον Άγιο Αμβρόσιο Sant’Ambrogio ,σε διάλεκτο Sant’Ambreus (Σαντ'Αμπρούζ).Από 5-8 Δεκεμβρίου μπροστά στην εκκλησία δημιουργούνταν ένα μεγάλο πανηγύρι.Έρχονται απ'όλη την Ιταλία πάγκοι  με διάφορα εδέσματα παραδοσιακά και τοπικά,με λαογραφικά είδη,με χειροποίητα,τηγανίτες, λουκουμάδες, κάστανα και άλλες λιχουδιές .Τα τελευταία χρόνια τους βρίσκουμε μπροστά στο Κάστρο Φορτσέσκο

 Castello Sforzesco

Γιατί όμως αυτό το όνομα;
Το 1510 φτάνει στην πόλη ο Castiglione Giannetto,πρώτος Μεγάλος Μάγιστρος του τάγματος των Αγίων Μαυρίκιου και του Λαζάρου.Απεσταλμένος του Πάπα Πίο IV για να προσπαθήσει να αναζωπυρώσει την αφοσίωση και την πίστη προς όλους τους Αγίους των αμβροσιανών πολιτών.Αυτός λοιπόν έφτασε 7 Δεκεμεβρίου που ήταν η γιορτή του Αμβρόσιου φέρνοντας μαζί του δώρα 'ετσι να γίνει αποδεκτός απ΄τους πολίτες.Τα παιδία μπροστά στα δώρα άρχισαν να φωνάζουν με ενθουσιασμί "τι όμορφα!τι όμορφα",στα μιλανέζικα Oh bej! Oh bej! ή σε απλά ιταλικά O belli!O belli!

Σήμερα είναι επίσης σημαντική μέρα γιατί ξεκινάει  η Σκάλα του Μιλάνου.Γίνεται ένας χαμός αφού για την πρεμιέρα έρχονται απ΄όλο τον κόσμο.Φέτος ξεκινάει με Κάρμεν,δεν τολμάω να μπω να μάθω πόσο κάνουν τα εισιτήρια για την πρεμιέρα,άκουσα και για 2000 €.

Αύριο 8 Δεκεμβρίου καθολίκη σημαντική γιορτή,η Σύλληψη της Θεοτόκου και αργία.

Sunday, December 6, 2009

Πανετόνε και παντόρο

Γιορτές έρχονται και φυσικά φέρνουν τοπικά και παραδοσιακά εδέσματα.Πολλοί τα΄χετε δει στο σούπερ-μάρκετ αλλά ξέρετε την ιστορία του πανετόνε.Έχω ακούσει δύο παραλλαγές και σκέφτηκα να τις μοιραστώ μαζί σας.

-Η αδελφή Ουγκέτα  ζούσε σε ένα φτωχό μοναστήρι που ήταν και η μαγείρισσα.Είχε πολύ λίγα υλικά αλλά ήθελε να φτιάξει ένα γλυκό για να δώσει στους φτωχούς.Έτσι αντί να φτιάξει ένα σκέτο ψωμί έβαλε αυγά,ζάχαρη,σταφίδες και φρούτα καντίτι για να βγει ένα γλυκό.


-Η πιο γνωστή εκδοχή θέλει τον Τόνι φούρναρη να προσφέρει στο Λουδοβίκο Ντι Μόρο Χριστούγεννα το  1476 στο Μιλάνο αυτό το περίεργο ψωμί pan di Toni  (παν ντι Τόνι=το ψωμί του Τόνι) που με τα χρόνια έγινε πανετόνε (panettone).Βασικά ο Τόνι έπρεπε να προσέχει τις φοκάτσες (κάτι σα λαδόψωμο) όσο ψηνόντουσαν,αυτός αποκοιμήθηκε και κάηκαν.Είχε περισσέψει ζύμη για το ψωμί κι έτσι σκαρφίστηκε να φτιάξει ένα γλυκό για να προσφέρει στο Λουδοβίκο Ντι Μόρο.Πρόσθεσε στη ζύμη αυγά,μέλι,σταφίδες,φρούτα αποξηραμένα και το έψησε.Μετά το παρουσίασε σαν το ψωμί του Τόνι.


  panis quidam acinis uvae confectus

Το παντόρο είναι και αυτό χριστουγεννιάτικο γλυκό αλλά είναι πιο απλό το σκέτο,κάτι σαν κέηκ.Λένε ότι προέρχεται απ΄τη Βερόνα κατά τη διάρκεια της βενετσιάνικης Δημοκρατίας.Ήταν  γλυκά που πρόσφεραν στα τραπέζια πλούσιων οικογενειών καλυμμένο με χρυσά φύλλα pan d'oro (παν ντ'όρο=παντόρο pandoro)

Τώρα πια οι ζαχαροπλάστες το φτιάχνουν με τόσους πολλούς τρόπους που δεν ξέρει κανείς τι να πρωτοδιαλλέξει και τι να πρωτοφάει.Εμένα μου αρέσουν οι σταφίδες που μου θυμίζουν τα δικά μας γλυκά και γι'αυτό πήρα ένα να το τσακίσω!



Πόσο θα'θελα όμως να είχα μια πιατέλα μελομακάρονα!!!!!Στόλισα το δεντράκι μου  έβαλα σε μορφή slideshow  στην κεντρική σελίδα κάτω απ΄το ρολόι φωτογραφίες με λεπτομέρειες.
Καλά στολίσματα σε όλους,καλά χριστουγεννιάτικα μαγειρέματα και προετοιμασίες.

Αύριο θα επανέλθω με άλλη ανάρτηση αφιερωμένη σε ιταλικά ήθη καί έθιμα,σε όποιον αρέσουν αυτές οι ιστορικές πληροφορίες να περάσει,κερνάω και πανετόνε με σταφίδα!!!

Friday, December 4, 2009

Καιρός για λίγα όσπρια

Είχα όρεξη για όσπρια,για αλλαντικά και κόκκινο κρασί.Σήμερα θα σας τα πω με φωτογραφίες

Υλικά
200 γραμμάρια γίγαντες
1 καρότο 
φρέσκα φύλλα σέλινο 
2 ντομάτες 
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο  
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
λίγο φρέσκο μαϊντανό ψιλοκομμένο 
σάλτσα ντομάτας
 ρίγανη 
αλάτι 
πιπέρι

Αφήνω απ΄το βράδυ να μουλιάσουν οι γίγαντες.Βάζω στη χύτρα τα φασόλια,το σέλινο και ολόκληρο το καρότο για 20'.

Τα αδειάζω σε ένα πυρέξ,όποιος έχει γάστρα είναι τυχερός γιατί γίνονται πεντανόστιμα.

Κόβω σε χοντρά κομμάτια το καρότο και ψιλοκόβω το κρεμμύδι,το σκόρδο και το μαϊντανό.
Αλάτι, πιπέρι, σάλτσα ντομάτα, λάδι και νερό.Κόβω τις ντομάτες σε χοντρές φέτες και τις τοποθετώ μια προς μια να καλύψω την επιφάνεια.

 
Αλατίζω και βάζω ρίγανη πάνω σε κάθε φέτα ντομάτας


Στο φούρνο  μέχρι να μείνει με λίγη σάλτσα


Εδώ θέλω ένα δυνατό ξερό κόκκινο κρασί Montefalco πόλη της κεντρικής Ιταλίας και γνωστή για τα κρασιά της


Montefalco rosso

Wednesday, December 2, 2009

Έλληνες τουρίστες στην Ιταλία

Χθες είχε έρθει Ιταλία για 1,5 μέρα ένας πολύ καλός μου φίλος,είχε έρθει γιατί είχε συνέντευξη για δουλειά.
Εκεί λοιπόν που τον περιμένω μέσα στην καλή χαρά αφού έχω να τον δω απ΄τον Ιούλιο είναι δυό παλικάρια ή δυό μπαγλαμάδες όπως λέει ένα άλλο φιλαράκι μου,δυό φλωράκια που περπατάνε και μιλάνε δυνατά.Ρε μαλάκα λέει ο ένας στον άλλο,δεν έχω αναπτήρα κάτσε να ζητήσω.Απ'όλο τον κόσμο πρώτη και καλύτερη εμένα διαλέγει να ζητήσει.Έχεις να ανάψω; με ρωτάει σε καλά,σωστά ιταλικά κι εγώ του απαντάω "Τσου,no!" (το "τσου" είναι χαρακτηριστική απάντηση και των Σικελών όχι μόνο των Ελλήνων)

Φτάνει ο φίλος μου,"κούυυυκλα" να φωνάζει από μακριά.Φιλιά και αγκαλιές.Πάμε σε ένα μικρό μπαράκι,καθόμαστε και παραγγέλνουμε.Τσουπ μετά από 10' μπαίνουν 5-6 άτομα 45+ με διάφορες τσάντες από ψώνια.Μου λέει ο φίλος μου ο οποίος είναι ξένος "αυτοί μου φαίνονται Έλληνες".Δεν πέρασαν δευτερόλεπτα και ακούμε στο βάθος "ρε μαλάκες!!!!"
Μετά από λίγο μια απ΄τις κυρίες κόκκινο φόρεμα,μαύρη μπότα την ακούμε:
Κυρία-Ρε Κώστα που είναι η τουαλέτα;
Κώστας-Εκεί!
κατατοπιστικότατος....
Κυρία-Πού εκεί ρε Κώστα; ξαναφωνάζει
Βλέπεις το φιλαράκι  μου  που'χε καταλάβει τι ζήταγε η κυρία να της δείχνει με το χέρι που είναι η ριμάδα η τουαλέτα μπας και σταματήσει να φωνάζει.Και φυσικά η κυρία λέει απλά "Ααααα".
Ένα ευχαριστώ απ΄το στόμα της κυρίας δεν ακούστηκε,όπως και ο νεαρός ένα συγγνώμη δεν ακούστηκε.Ξερά μου ζήτησε και ξερά του απάντησα.

Θυμάμαι μια άλλη φορά ήμουνα με φίλες,όλες Ελληνίδες και πάντα Ιταλία.Εκεί που περπατάγαμε και χαζεύαμε λέει η μια "αχ με ξενύχιασε η καριόλα" και γυρνάει η καριόλα "συγγνώμη δε το'θελα!"

Από τέτοια επεισόδια πολλά,μερικά έχουν και τρελά γέλια γι'αυτό όσοι ταξιδεύετε να θυμάστε ναι μεν μπορεί να μη σας καταλαβαίνουν αλλά σας ακούνε.

Tuesday, December 1, 2009

Η δικιά μου πινελιά για τη σημερινή μέρα




Άλλοι το βρίσκουν τέλειο!
Άλλοι αναρωτιούνται τι κανουν τα μπαλονάκια
Άλλοι  γαμάτο!
Άλλοι παιχνιδιάρικο!
Άλλοι  έξυπνο!
Ακουστηκε και ενα "ιιιι....ντροπής!" 

Κάποιοι κατουρήθηκαν απ'τα γέλια...  
Το σημαντικό είναι να το χρησιμοποιούμε να μη ντρεπόμαστε και να μη το ξεχνάμε.....και γι'αυτό σήμερα μέρα που είναι το υπενθυμίζω με έναν διασκεδαστικό τρόπο.

Sunday, November 29, 2009

Μαύρα μακαρόνια

Επειδή διαβάζω στα blogs σας ότι πολλοί νηστεύετε σκέφτηκα αυτή τη συνταγή για να αλλάξετε απ΄τα συνηθισμένα.Μαύρα μακαρόνια έχετε φάει;Έχω συνταγή για όποιον ενδιαφέρεται και γι'αυτό πάρτε σημειώσεις.

Υλικά για τη σάλτσα
2 άτομα

2-3 μεγάλες σουπιές με το μελάνι
1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1-2 σκελίδες  ψιλοκομμένο σκόρδο
λίγο ψιλοκομμένο μαϊντανό
ντοματοχυμό
λίγο αλάτι
μαύρο πιπέρι ή μπούκοβο όποιος προτιμάει
ελαιόλαδο
μισό ποτηράκι λευκό κρασί

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε τη σουπιά,προσοχή μη σπάσει η σακούλα με το μελάνι.Κόβουμε σε κομματάκια τη σουπιά,Σε ένα βαθύ τηγάνι τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι,το σκόρδο και τη σουπιά.Ρίχνουμε τη σακούλα,τη σπάμε και ανακατεύουμε μέχρι να γίνει κατάμαυρο!!!!Προσθέτουμε το ντοματοχυμο,αλάτι το πιπέρι και το κρασί.Μαγειρεύω μέχρι να δέσει η σάλτσα.
Ζυμαρικά πάνε τα σπαγγέτι και τα λινγκουίνε.Τα βράζουμε και τα ρίχνουμε στη σάλτσα,ανακατεύουμε καλά!Στο τέλος  ρίχνουμε το φρέσκο  μαϊντανό.

Saturday, November 28, 2009

The Twilight Saga: New Moon

Χθες μετά από ένα στήσιμο με τους φίλους στο μαγαζί που θα τρώγαμε και αφού διανύσαμε  τη μισή πόλη μες την κίνηση  κατάφερα να δω το έργο  κακοφαγωμένη.Καταρχήν να πω ότι το διάλεξε η παρέα,εγώ δεν είχα καμία όρεξη να το δω στον κινηματογράφο αλλά 3/4 ήθελαν σώνει και καλά να το δουν.Η πλειοψηφία νίκησε κι εγώ κόντεψα να κόψω τις φλέβες μου απ΄τη βαρεμάρα!Του αφιερώνω ανάρτηση μόνο και μόνο για να εκφράσω την αγανάκτηση μου.Μα έλεος ειλικρινά!Πάντως δήλωσα το 3ο επεισόδιο ίσως και τόνισα το ίσως,σε dvd

The Twilight Saga: New Moon

Η Μπέλα γίνεται 18 χρονών,ο Έντουαρντ αποφασίζει να εξαφανιστεί για το καλό της,εκείνη πέφτει σε κατάθλιψη αλλά θα ανακαλύψει τη φιλία του Τζέικομπ που κι αυτός κρύβει ένα μυστικο......

Αχ,αφού το ξέρω ότι αυτά τα γλυκανάλατα παιδικοεφηβικορομαντικά τα βαριέμαι μέχρι αηδίας τι ήθελα και στρογγυλοκάθισα για 130';Εδώ είναι το παράδειγμα για τα sequel που λέει ότι χάνουν,ότι δεν είναι καλά....βασικά χάλια ήταν!
Διάλογοι μονότονοι και επαναλαμβανόμενοι.
Δράση σχεδόν μηδέν.Στις δύο ώρες οι "καλές" σκηνές είναι μετρημένες 2-3.
Μη νομίζετε ότι θα βρείτε κανά θρίλερ ή τίποτα βρυκόλακες και λυκάνθρωπους,το έργο το βλέπει άνετα και ένα πεντάχρονο.
Το δε μελόδραμα,μα καλά οι σκηνοθέτες έχουν δει στη ζωή τους κανένα μελόδραμα;Θεατρική παράσταση παιδιών είναι πιο πειστική.
Εμπορική μέχρι αηδίας το έργο το όποιο αναζητάει το κοινό τους στους εφήβους  που έχουν τις ορμόνες στα ύψη.

Ένα και μοναδικό πράγμα μου άρεσε,η εικόνα,η ομίχλη,η φωτογραφία.

Όπως αντιλαμβάνεστε όχι μόνο δε μου άρεσε η ταινία,όχι μόνο βαρέθηκα αλλά με βλέπω να ξαναπηγαίνω στον κινηματογράφο του χρόνου και γι'αυτό λέω να συνεχίσω να βλέπω τα έργα μου στο σαλόνι που μπορώ οποιαδήποτε στιγμή να πατήσω το πανέμορφο κουμπάκι ΣΤΟΠ.

Σας αφήνω να δείτε το trailer,αρκεί να δείτε αυτό και να μην καταθέσετε 8€ ενώ εγώ πάω να γράψω μια μαύρη συνταγή νηστίσιμη για αύριο,νοστιμότατη παρόλο που θα είναι κατράμι!



Friday, November 27, 2009

Night at the Museum I & II


Night at the Museum ΑΚΑ Μια νύχτα στο μουσείο 



Night at the Museum: Battle of the Smithsonian AKA Μια νύχτα στο μουσείο 2





Η πλοκή και για τα δύο έργα είναι ίδια,στο μουσείο Φυσική Ιστορίας της Ν.Υόρκης τα πάντα παίρνουν ζωή μετά τη δύση του ηλίου μέχρι την ανατολή χάρις σε μια αιγυπτιακή πλάκα.Στο πρώτο επεισόδιο θα ανακαλύψει αυτό το ιδιαίτερο φαινόμενο ο νυχτοφύλακας Larry (Ben Stiller) .Στο δεύτερο επεισόδιο ο Larry δεν είναι πια νυχτοφύλακας αλλά λόγω συγκυριών θα πάει μέχρι τη Ουάσινγκτον για να σώσει τους φίλους του και να τους φέρει πίσω στη Ν.Υόρκη.



Το πρώτο έργο ήταν πολύ ευχάριστο εξάλλου όταν υπάρχει ο Stiller είναι σίγουρο ότι δε θα βαρεθώ και ότι σίγουρα θα γελάσω.Η ιδέα ήταν πρωτότυπη αφού ζωντάνευαν  Ρωμαίους, καουμπόηδες, Φαραώ,  Μογγόλους πολεμιστές,έναν υπέροχο δεινόσαυρο...βάσικα ότι εκθεμα υπάρχει σε ενα μουσείο φυσικής ιστορίας.To ίδιο ακριβώς σκηνικό και στο sequel απλά έχουμε περισσότερα πρόσωπα και ιδιαίτερα των τελευταίων αιώνων.O σκηνοθέτης και στα δύο έργα μας ταξιδεύει σε διαφορετικές εποχές.


Ιδιαίτερος ο Teddy Roosevelt (Robin Williams) και πάντα αξιόλογος.Με τα σοφά του λόγια όπως πάντα.

Ο Owen Wilson παρόν και στα δύο έργα με την προφορά του καου μπου!
Στο δεύτερο επεισόδιο συμπρωταγωνίστρια του Stiller η Amy Adams,η αδελφή James στο έργο Αμφιβολία (πολύ καλό έργο)


Η μαϊμού για όσους δε το ξέρετε είναι αληθινή,φαντάζομαι τι γέλια έπεσαν κατα τη διάρκεια των γυρισμάτων.


Δυό ευχάριστες κωμωδίες με πλούσια κουστούμια και όμορφες ατάκες.Μια που μου'μεινε απ΄το δεύτερο εργο (το'χω φρέσκο ακόμα):

Larry Daley: I'm sorry. Last time I checked, I thought we lived in a free country. So...
Smithsonian Security Guard: No, we don't.
Larry Daley: No?
Smithsonian Security Guard: It's the United States of "Don't Touch That Thing Right in Front of You."  



Διάβαζοντας κριτικές σε ελληνικά αλλά και ξένα site το Night at the Museum 2 το σχολιάζουν αθλιότερο.Προσωπικά διαφωνώ γιατί άθλιο δεν είναι....εκτός και αν χαρακτηρίζουμε άθλιο κάτι το επαναλαμβανόμενο,αν είναι έτσι η λίστα ειναι τόσο μεγάλη.....εδικά τα ρεμέικ!

Wednesday, November 25, 2009

Φιλέτο κοτόπουλο με μουστάρδα

Πολλοί σχολιάσατε στο ποστ με το χοιρινό  τη μουστάρδα και τους χυμούς για κοτόπουλο με μουστάρδα και συνεπώς σας δίνω την παρακάτω συνταγή που είχα δει σε μια εκπομπή μαγειρικής.Βασικά ο σεφ είναι ένα γνωστός καλλιτέχνης της ιταλικής τηλεόρασης και με τη βοήθεια 4 άλλων σεφ έναν για ορεκτικά,έναν για τα πρώτα πιάτα,έναν για τα 2α πιάτα και έναν για τα γλυκά.Ο VIP ετοιμάζει το μενού για ένα εστιατόριο με κοινούς πελάτες και σε ένα απ΄τα  τραπέζια υπάρχουν κριτικοί γαστρονομίας.Το δοκίμασα πριν μερικά χρόνια και μου άρεσε πολύ.

Υλικά
  • 300 γρ φιλέτο κοτόπουλο
  • 2 κουταλιές γεμάτες μουστάρδα (εμένα εδώ μου αρέσει η Heinz Yellow Mustard )
  • 1 κουταλιά γαλέτα
  • 1 κουταλιά λάδι
  • αλάτι/πιπέρι μαύρο
  • 3-4 κουταλιές γεμάτες κρέμα γάλακτος
  • λίγο γάλα
Σε ένα μικρό ταψάκι ή πυρέξ (να'ναι στενάχωρα) βάζουμε τη μουστάρδα,τη γαλέτα το λάδι και λίγο νερό.

  
Τα ανακατεύουμε καλά,ρίχνουμε τα αλοτοπιπερωμένα φιλέτα κοτόπουλο.Τα ανακατεύουμε με τη μαρινάδα και τα βάζουμε στο φούρνο για 10-15' ,εξαρτάται πόσο παχιά είναι.




 Προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος και λίγο γάλα και αφήνουμε πάλι στο φούρνο μέχρι να δέσει η σάλτσα.

 
 Τα τρώω με λευκό ρύζι,βάζω πάνω στο ρύζι σάλτσα και φυσικά τριμμένο τυρί.



(μου'πεσε πολύ λάδι αυτή τη φορά,φαγώθηκαν πάντως)

Tuesday, November 24, 2009

Taken

Taken,στα ελληνικά "Η αρπαγή" με πρωταγωνιστή τον Liam Neeson στο ρόλο ενός  πρώην μυστικού πράκτορα που ζει στο Λος Άντζελες ενώ  η 17χρονη κόρη του θα απαχθεί στο Παρίσι από σωματέμπορους.

Κάπου διάβασα ότι το σενάριο είναι βαρύ,βασικά η αλήθεια είναι βαριά και κακά τα ψέματα είναι σενάριο καθημερινότητας όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά σε όλο τον κόσμο.Ίσως είναι "βαρύ" γιατί διαδραματίζεται στην Πόλη του Φωτός που είναι μερικές ώρες απ'την Ελλάδα και που είναι απ΄τα πιο δημοφιλή κέντρα κουλτούρας,ιστορίας και τεχνών.Μήπως δε διαβάζουμε καθημερινά τέτοια γεγονότα ή απλά προσπερνάμε αυτούς τους τίτλους των ειδήσεων και των εφημερίδων;

Ίσως το σενάριο θεωρηθεί μπανάλ αλλά εδώ μιλάμε για τον Luc Besson και για τον Liam Neeson που κάνουν τη διαφορά ο οποίος τα καταφέρνει πολύ καλά αυτή τη φορά,στα τελευταία του έργα με είχε απογοητεύσει.


Καλά πλάνα,αρκετή δράση με τις υπερβολές του,ένα ευχάριστο έργο για ένα ήρεμο βράδυ.

 

Sunday, November 22, 2009

Τραπέζι και ψητά

Όταν έχω τραπέζι σχεδόν πάντα φτιάχνω ένα ψητό στο φούρνο,τι Ελληνίδα είμαι,να μην τιμήσω την υπέροχη κουζίνα μας!Μου παραπονιούνται ότι έχει αρκετό σκόρδο ....και λοιπόν τους λέω,θα φιλήσετε κανέναν;Πάντως ναι μεν γκρινιάζουν αλλά ξανάρχονται και όλο μου ζητάνε "κάτι ελληνικό"!Απ'τα αγαπημένα μου ψητά  το χοιρινό στο φούρνο με μουστάρδα.

Υλικά
  • 1 κιλό χοιρινό σπάλα  ή μπούτι
  • μουστάρδα dijon
  • χυμό πορτοκάλι
  • χυμό λεμόνι
  • χυμό  ανανά
  • σκόρδο 
  • πατάτες
  • αλάτι/πιπέρι
  • ελαιόλαδο
  • κεφαλογραβιέρα τριμμένη

Βάζω μέσα στο χοιρινό μερικές σκελίδες σκόρδο (πόσες;ανάλογα με τα γούστα),κάνω τρύπα με το μαχαίρι και τις βάζω ολόκληρα.Αλατοπιπερώνω λίγο γιατί θα μπει η  μουστάρδα.
Το αλείφω με μπόλικη μουστάρδα ,μέχρι να το καλύψει.Καθαρίζω και κόβω τις πατάτες ,τις αλατίζω.Ρίχνω τους χυμούς μέχρι να καλύψει τις πατάτες.Το μυστικό είναι να ΜΗΝ βάλω καθόλου νερό,αν χρειαστεί προσθέτω χυμό....όποιον θέλετε. Προαιρετικά αν θέλετε βάζετε στο ταψί ψιλοκομμένο σκορδάκι να'χει η σαλτσούλα,εγώ βάζω πάντα!Λίγο ελαιόλαδο,το σκεπάζω με αλουμινόχαρτο και είναι έτοιμο για το φούρνο.
Προς το τέλος βγάζω το αλουμινόχαρτο ρίχνω από πάνω τριμμένη κεφαλογραβιέρα. Το σημαντικό είναι να μείνει αρκετή σάλτσα που είναι καταπληκτική!

 Μια φορά είχα πάρει κατά λάθος πορτοκάλια σαγκουίνια και είχαν βγει οι πατάτες κατακόκκινες!!!! Ήταν όμως υπέροχο,δεν έμεινε ίχνος πατάτας!

Κόκκινο,ξηρό.Περιοχή Τοσκάνη,κτήμα Piccini.Ιδανικό για τυριά,αλλαντικά και κρεατικά.

Chianti Piccini
2008

Friday, November 20, 2009

Επικίνδυνες αποστολές:Περιστέρι

Μόλις μου το έστειλαν με email.Μου άρεσε πάρα πολύ και γι'αυτό σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας. Ετοιμάστε ποπ-κορν!!!!
Pigeon:Impossible


 

πληροφορίες: http://blog.pigeonimpossible.com/

Thursday, November 19, 2009

Τραπέζι για δύο....

Το αγαπημένο φαγητό του φίλου μου,που όσο τρώει δεν βγάζει άχνα,το απολαμβάνει μέχρι την τελευταία πηρουνιά  και που δε μένει ίχνος  είναι linguine con gamberi.Του το'φτιαξα πριν χρόνια και είχε σχολιάσει "Γιατί να τρέχουμε έξω να τρώμε πράγματα που τα φτιάχνεις 2 φορές καλύτερα,μπορούμε να πιούμε όσο θέλουμε (λόγω οδήγησης) και να φάμε όσο θέλουμε!".Του αρέσει τόσο πολύ που μια φορά με διαφήμιζε σε κάτι φίλους και φυσικά του απάντησαν "E allora,να τα δοκιμάσουμε!".Τα δοκίμασαν κι έγλυφαν μέχρι τα δάχτυλα τους!

Έτσι λοιπόν επειδή κατά καιρούς μου ζητάνε τη συνταγή σκέφτηκα να τη δημοσιεύσω γιατί είναι απλή,γευστική,εύκολη κι ότι πρέπει για μια ρομαντική βραδιά αφού τα πάντα ξεκινάνε απ΄το στομάχι!

Λινγκουίνε με γαρίδες


Υλικά για τη σάλτσα (για 2 φαγανά άτομα)

μισό κιλό γαρίδες μεγάλες (και κατεψυγμένες είναι καλές!!!!)
ντοματάκια φρέσκα κομμένα στη μέση 15-20 (με το μάτι) ή αλλιώς τώρα το χειμώνα  ντοματοχυμό
2-3 σκελίδες ψιλοκομμένο σκόρδο
1 ξερό ψιλοκομμένο μπούκοβο
ελαιόλαδο
μισό ποτηράκι λευκό κρασί
φρέσκο ψιλοκομμένο μαϊντανό

Εκτέλεση
Σε ένα μεγάλο ψηλό τηγάνι τσιγαρίζω το σκόρδο και το μπούκοβο.Ριχνω μέσα τα ντοματάκια και αφήνω να μαγειρευτούν.Σήμερα χρησιμοποίησα ντοματοχυμό και συνεπώς πρόσθεσα λίγο νερό για να μαγειρευτεί.Μόλις πιει τα υγρά του ρίχνω το κρασί,περιμένω να εξατμιστεί το αλκοόλ και προσθέτω  τις γαρίδες.Τις βάζω ολόκληρες ακαθάριστες έτσι ώστε τα ζουμιά να νοστιμίσουν τη σάλτσα.Σκεπάζω και σε 4-5 λεπτά είναι έτοιμες...εξαρτάται βέβαια απ'το μέγεθος.


Ζυμαρικά διαλέγω είτε απ΄τη Barilla τη σειρά bavette ή απ'τη Agnesi τη σειρά linguine.Αν δε αρέσουν τότε κλασικά σπαγγέτι.Βάζω συνήθως για 2 άτομα 250 γραμμάρια.Όσο φτιάχνω τη σάλτσα βράζω τα  μακαρόνια.Τα σουρώνω και όπως είναι ζεστά τα ρίχνω μέσα στη σάλτσα και  τα ανακατεύω καλά.Τότε ρίχνω και το φρεσκοκομμένο μαϊντανό.Αν δε αρέσει ωμός τότε τον  μαγειρεύετε με τη σάλτσα.

Αγαπημένα λευκά ιταλικά κρασιά που συνοδεύω το πιάτο Lamberti pinot grigio (Verona) αγαπημένο, Pasqua (pinot),Soave, μερικά απο περιοχή Friuli όπως Colli pinot grigio και Greco del Tufo (Campania).

Tuesday, November 17, 2009

Συνέντευξη για δουλειά

Εγώ=Ε
Συνέντευξη=Σ

Αφού έγιναν οι συνηθισμένες συστάσεις,οι κλασικοί χαιρετισμοί και σχόλια για το καιρό που είναι γκρι....Ξεκινάμε και γι'αυτό προσδεθείτε!

Σ-Καλημέρα ,βοήθησε με...πώς προφέρεται το όνομα σου;Και το επίθετο;
Της απαντώ κουτσά στραβά τα καταφέρνει,μη ζητάω και θαύματα με το σιδηρόδρομο επίθετο που έχω!

Σ-Μιλάς ελληνικά;
Ε-Είναι η μητρική μου γλώσσα.
Σ-Είσαι δηλαδή Ελληνίδα.
Ε-Μάλιστα.
Σ-Που γεννήθηκες;
Ε-Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα
Σ-Μάλιστα,άρα ευρωπαϊκή ένωση...δε χρειάζεσαι άδεια παραμονής....

Παύση μερικών δευτερολέπτων.....άνοιξε τα μπακαλόχαρτά της και ξαναπαίρνει φόρα με χαμόγελο αλλά  και λίγο αμήχανη.

Σ-Συγγνώμη που σου κάνω όλες αυτές τις ερωτήσεις  απλά μας παρουσιάστηκαν πολλοί Αλβανοί λέγοντας ότι μιλάνε ελληνικά ή ότι έχουν ελληνική καταγωγή
Ε-Έχω την ιταλική ταυτότητα μαζί μου αν βέβαια είναι αναγκαίο να στείλω με φαξ το διαβατήριο μου ή την ελληνική ταυτότητα.
Σ-Όχι,όχι....χίλια συγγνώμη και πάλι αλλά έπρεπε να το ελέγξω

Τα σχόλια δικά σας .... e quindi!!!!!

Monday, November 16, 2009

Φίλιπ Κερ και ο Γκούντερ

Ο Φίλιπ Κερ (Philip Kerr ) Σκοτσέζος συγγραφέας,είναι γνωστός για την τριλογία του Βερολίνου.Θεωρείται απ΄τους σημαντικούς στο είδος του.Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί απ΄τις εκδόσεις Κέδρος τα παρακάτω:



Οι βιολέτες του Μάρτη  


Βερολίνο 1936,περίοδος των Ολυμπιακών αγώνων.Ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Bernhard Gunter πρώην αστυνομικός προσλαμβάνεται απ'τον εκατομμυριούχο βιομήχανο Σιξ να βρει ένα διαμαντένιο κολιέ που'χει κλαπεί.Το κόσμημα βρισκότανε στο χρηματοκιβώτιο της κόρης του η οποία βρέθηκε μαζί με το σύζυγό της απανθρακωμένοι.
Ο Gunter ξεκινάει την ερεύνα....μια υπόθεση πολύ μπερδεμένη με πολλά πρόσωπα.




  

O χλωμός εγκληματίας 

Πάλι Βερολίνο 1938 και η  Γερμανία υποταγμένη στο  Χίτλερ. Ο Μπέρνι Γκούντερ αυτή τη φορά  συνεργάζεται με την Αστυνομία για την εξιχνίαση μιας σειράς δολοφονιών κοριτσιών.Παράλληλα, αναλαμβάνει την υπόθεση της πάμπλουτης μεγαλοεκδότριας Λάνγκε και τον ομοφυλόφιλος γιος της......



Γερμανικό ρέκβιεμ
Πάλι Βερολίνο, 1947 ο Χίτλερ δεν υπάρχει πια και η  Γερμανία είναι ένα μεγάλο ερείπιο.Ρώσοi στρατιώτες που επιδίδονται σε κάθε είδους έγκλημα,Αμερικανοί που απολαμβάνουν τη γερμανική συντροφιά και ο Γκούντερ προσπαθεί να επιβιώσει ενώ παράλληλα αναλαμβάνει την υπόθεση ενός παλιού συναδέλφου που κατηγορείται για την δολοφονία ενός Αμερικανού



 Ένα ταξίδι στην τότε Γερμανία που όλα ήταν απαγορευμένα και με την Γκεστάπο παντού.Αστυνομική βια και διαφθορά στη ναζιστική Γερμανία.Με καθήλωσαν στην κυριολεξία.Δίνει πληροφορίες για το διαδραματιζόταν στην γερμανική κοινωνία όλη εκείνη την περίοδο.Έχει εύκολη γλώσσα και διαβάζετε γρήγορα και άνετα.Μάλιστα θα πρότεινα να διαβαστεί στα αγγλικά,θεωρώ ότι έχουν άλλη μαγεία τα μυθιστορήματα όταν διαβάζονται στη γλώσσα τους.


Ο Κερ έγραψε κι άλλα μυθιστορήματα με τον Γκούντερ.Τα διάβασα στα αγγλικά:




One from the other A Bernie Gunther mystery  
Βερολίνο 1949 και ο Γκούντερ έχει αναλάβει να βρει τους εγκληματίες Ναζί που μυστηριωδώς εξαφανίστηκαν.






A Quiet Flame 
Αργεντινή 1950 το πως και γιατί έφτασε εκεί δε μπορώ να το αποκαλύψω γιατί συνδέεται με το παραπάνω.


Φέτος εκδόθηκε το 6ο κατά σειρά If The Dead Rise Not,περιμένω να έρθει σε  paperback να δω που έμπλεξε πάλι ο Γκούντερ!Και συνεπώς μόλις το διαβάσω θα επανέλθω

Related Posts with Thumbnails
Bookmark and Share