Βρύσες

Για να πάμε στα Σφακιά περάσαμε από πάρα πολλά χωριά.Σταματήσαμε πολλές φορές για να απολαύσουμε τη θέα,τη βλάστηση και φυσικά όποιο κατσίκι μας κοίταζε.

Στο χωριό Βρύσες μου'χε μιλήσει η φιλενάδα μου και μου'χε πει αν περάσω να σταματησω να φάω γιαούρτι γιατί ειναι φημισμένο.Το χωριό  είναι μικρό,καθαρό και με φιλόξενους ανθρώπους.Στο κέντρο του χωριού υπάρχει μεγάλη γέφυρα κι από εκει περνάνε 3 ποτάμια και διάφορα ρυάκια.

Εχει πάρα πολλά πλατάνια και η αλήθεια ειναι οτι λιγο αισθάνθηκα να βρίσκομαι στα μέρη που μεγάλωσα.Κάτω από τα πλατάνια έχει διάφορες καφετέριες πεντακάθαρες και προσεγμένες.Ήταν περίπου 11 το πρωί και συνέχεια σταμάταγε κόσμος,κυρίως ξένοι και ειδικά Γάλλοι.Απ΄τις κουβέντες τους και από τον τουριστικό οδηγό που κράταγαν κατάλαβα οτι το χωριό διαφημίζεται.

Πήρα το γιαούρτι μου με το θυμαρίσιο μέλι,καλιτσούνια γλυκά ζεστά με μπόλικο μέλι από πάνω και δυο ελληνικούς!Το γιαουρτι με το μέλι δεν ηταν τίποτα το ιδιαιτερο αφού με τέτοια εχω μεγαλώσει.Ειδικα το μέλι που'χαμε μας το'φερναν πάντα από το χωρίο ελατίσιο και θυμαρίσιο.Μπορώ να σου πω αν ειναι νερωμένο ή ζαχαρωμένο.Για έναν ξένον ομως ειναι καταπληκτικο!Σας μεταφέρω ότι κρυφάκουσα από τις διπλανές παρέες.

Αξίζει λοιπόν να περάσεις και να σταματήσεις για την ομορφιά του,τη γαλήνη του,για την καθαριότητά του και για την ευγένεια των ντόπιων.Φαντάζομαι το βράδυ πόσο δροσερά ειναι κάτω από τα πλατάνια.