Όλα σού τα 'μαθα, μα ξέχασα μια λέξη

H Άννα όπως και οι περισσότεροι φοιτητές σπουδάζει και έχει μέτριους βαθμούς.Σκοπός της το πτυχίο και μια σταθερή δουλειά.Δευτεροετής και πρώτη μέρα στο μάθημα του καθηγητή Αλεξίου τα πάντα αλλάζουν μέσα της και μπαίνει σε κρίση.θα μπορούσε να προχωρήσει επαγγελματικά και ας μην έχει τα μέσα,τα χρήματα,τις γνωριμίες και τα ρουσφέτια όπως έχουν άλλοι φοιτητές;Ο Αλεξίου γίνεται μέντορας της Άννας κι έτσι ξεκινάει ένα καινούριο κεφάλαιο με φιλοδοξίες και σκοπούς.

Όλα σού τα 'μαθα, μα ξέχασα μια λέξη

Δημήτρης Μπουραντά

Εκδόσεις Πατάκη 

Ομολογώ ότι το συγγραφέα δεν το γνώριζα.Μου΄ρθε κλασικά πεσκέσι από μια φιλενάδα αφού ξέρουν πόσο αγαπώ τη λογοτεχνία και δε λέω ποτέ όχι σε ελληνικό ανάγνωσμα.Η αλήθεια είναι ότι μου λείπει η επαφή με την ελληνική γλώσσα.Το έπιασα αμέσως και σε κάθε ευκαιρία το διάβαζα,ακόμα και στο πάρκο μετά τη καθιερωμένη σαββατιάτικη βόλτα ξαπλωμένη στο παγκάκι και λιάζοντας (είναι η χάρη μου στη φωτογραφία)


Το χρονικό μιας όποιαδήποτε ελληνίδας φοιτήτριας που δεν έχει φιλοδοξίες αλλά θέλει να πάρει το πτυχίο γιατί στην ελληνική κοινωνία δεν νοείται να μην έχεις πτυχίο.Μετά το πτυχίο φιλοδοξίας μια βολεμένη δουλειά αφού λεφτά δεν εχει για μεταπτυχιακά,δεν ειναι κόρη κάποιου πλούσιου και δεν εχει γνωριμίες για ρουσφέτια.


Είναι ένα βιβλίο που βοηθάει κάθε τέτοιο φοιτητή με το ίδιο κοινωνικό επίπεδο της Άννας.Είναι ένα βιβλίο με οράματα,με φιλοδοξίες,με ιδέες και ερεθίσματα.Διαβάζοντας έζησα την ελληνική πραγματικότητα,εκείνη που έζησα κι εγώ.Κρίμα όμως που ακόμα δεν εχει αλλάξει τίποτα στην ελληνική καθημερινότητα.Βοηθάει για όποιον πιστεύει,για όποιον δε φοβάται το άγνωστο,για όποιον πάει αντίθετα στο κατεστημένο και για όποιον θέλει πραγματικά να προχωρήσει.Πικρή αλήθεια ότι αν θες να προχωρήσεις πρέπει να περάσεις από τα ξένα πανεπιστήμια.


Απ'την άλλη το βρήκα βαρετό με όλες τις αναλύσεις του μάνατζμεντ,τη διοίκησης επιχειρήσεων και την εκβάθυνση εννοιών.Κάποια στιγμή ένιωσα όταν έκανα φροντιστήριο για την έκθεση κι έπρεπε να βάζω μέσα σε μια πρόταση τουλάχιστον 5-6 επίθετα και μια φράση κάποιου γνωστού.Ξέφευγε από το μυθιστόρημα και γινότανε δοκίμιο,μου θύμιζε τα δοκίμια του ιστορικού Καργάκου που μπορεί να ήταν το must  εκείνης της εποχής αλλά θεωρώ ότι είναι παλιομοδίτικα.Κατά τη γνώμη μου ο Μπουνταράς πέφτει στην ίδια παγίδα όπως και οι καθηγητές του βιβλίου.Κρίνει και κατακρίνει ότι η ελληνική παιδεία είναι παλιομοδίτικη αλλά και η γραφή του δεν είναι μοντέρνα.


Ενώ τα πρώτα 11 κεφάλαια τα διάβασα εύκολα και γρήγορα το 12ο και τελευταίο κεφάλαιο με κούρασε αφάνταστα.Αντί για λέξεις έβλεπα στη σελίδα "μπλα μπλα" και ξανάνιωσα 17 χρονών που όλοι ήξεραν τι έπρεπε να κάνω στη ζωή μου και είναι το καλό μου.Αντιφατικός κατά τη γνώμη μου ο συγγραφέας,παλεύει να αναδειχθεί πρωτότυπος,ευρωπαίος με ιδέες κοσμοπολίτικες αλλά στο τέλος πέφτει στην ίδια παγίδα με τις παρωπίδες και τις επαναλήψεις.


Το προτείνω το βιβλίο;Ίσως σε κάποιον φοιτητή που θέλει να προχωρήσει και να πάει αντίθετα στο κατεστημένο αλλά δε το προτείνω ως λογοτεχνικό αριστούργημα και συνεπώς αποφασίστε μόνοι σας αν θέλετε να το διαβάσετε.Φυσικά οποιαδήποτε σχόλια και κριτική θα χαρώ να τη διαβάσω στα σχόλιά σας.