Να καλημερίζεις κι ας μην.....

Τους πρώτους μήνες που ήμουνα Ιταλία το λεξιλόγιο μου περιοριζόταν στα εντελώς τυπικά και αναγκαία.Πολλές φορές αντέγραφα απ'το λεξικό λέξεις που ήξερα ότι θα χρειαζόμουν κατά τη διάρκεια της μέρας.Έμενα μόνη μου σε μια τυπική ιταλική πολυκατοικία και ήμουνα η μοναδική ξένη.Έμπαινα,έβγαινα απ'την πολυκατοικία και δεν καλημέριζα ή καλησπέριζα όποιον τύχαινε να συναντήσω.Δεν ήξερα καν ποιοι ήταν οι ένοικοι και ποιοι όχι.Μέχρι που μια μέρα μπαίνω στο ασανσέρ με μια κυρία,στα 70 αλλά δε της φαινότανε όπως δε φαίνεται στις περισσότερες.Φτάνω στο ισόγειο μου λέει arrivederci κι εγώ της απαντάω ciao.Mέγα λάθος!!!!!Το τι μου'συρε δεν ξέρω,οι κινήσεις της και το γεγονός ότι μου απεύθυνε το λόγο με παραπάνω από 2-3 προτάσεις με οδηγούσαν στο γεγονός να καταλάβω ότι με κατσάδιαζε!

Φεύγει η κλασσάτη κυρία και με πιάνει η θυρωρός που'χε λάβει μέρος στο "δράμα".Με απλά λόγια μου εξήγησε ότι εδώ χαιρετάς και ας μην ξέρεις τον άλλον.Μπαίνεις,βγαίνεις λες καλημέρα,καλησπέρα.Το ίδιο και στο ασανσέρ "καλό σας βράδυ,καλή Κυριακή κτλ".'Ετσι είναι η νοοτροπία εδώ.Καθότι μικρότερη έπρεπε να είμαι εγώ αυτή που χαιρετώ.Σα βρεγμένη γάτα γιατί απ΄τα λεγόμενά της καταλάβαινα ότι είχε ειπωθεί απ΄τους ενοίκους της απαντώ ότι δεν το κάνω επίτηδες,Έλλαδα και ειδικά σε μια μεγάλη πόλη δε το συνηθίζουμε.Το'χε καταλάβει και γι'αυτό με ηρεμία μου τα εξηγούσε.Τώρα γιατί η κυράτσα με κατσάδιαζε;Γιατί το ciao είναι μεταξύ φίλων,γνωστών δεν είναι φόρμα ευγενείας...έπρεπε να πω Salve ή ArrivederLa.Πού να τα ξέρω η έρμη;Με τοχρόνο πρόσεξα πως είναι μια συνήθεια όπου κι αν βρίσκεσαι πχ όταν μπαίνεις σε ένα μαγαζί,σε δημόσιους χώρους,νοσοκομεία κτλ

Μετά από μερικούς μήνες πάλι η ίδια σκηνή,τη συναντώ στο ασανσέρ μόνο που αυτή τη φορά δεν της άφησα περιθώρια της κυράτσας.Την καλημέρισα και της ευχήθηκα μια όμορφη μέρα.Η κυρία ξανάνοιξε το στόμα της λέγοντας μου ότι οι ξένοι είμαστε αγενείς και ότι πρέπει να μάθουμε να συμπεριφερόμαστε με καλούς τρόπους.Αυτή τη φορά της απάντησα γιατί καταλάβαινα.Της είπα της κυράτσας ότι καταρχήν ακόμα μαθαίνω την ιταλική γλώσσα και το λεξιλόγιο μου είναι φτωχό γι'αυτό θα της απαντήσω στα αγγλικά.Δεν μιλάει αγγλικά μου απαντάει.Στα γαλλικά;Ούτε.Ελληνικά μήπως;Μη τρελαθούμε!Τι κρίμα της απαντάω.Με τα φτωχά μου ιταλικά λοιπόν τη βάζω στη θέση της λέγοντάς της ότι δεν είναι αγένεια να μην ξέρεις τη γλώσσα αλλά να προσβάλλεις κάποιον που δεν καταλαβαίνει και που δε γνωρίζει τα έθιμα μιας χώρας.

Η Λίνα,η θυρωρός μας άκουγε και την επομένη με πιάνει μόνες....καλά της τα είπες της ψηλομύτας,μα αλήθεια μιλάς 3 γλώσσες; με ρωτάει με απορία.Από εκείνη τη μέρα δε με κοίταζαν με σνομπισμό,αντιθέτως....είχε πέσε ραπόρτο απ΄τη Λίνα.

Πριν μερικούς μήνες έκανα την ίδια κουβέντα που μου'χε κάνει η Λίνα σε ένα παιδί που είναι απ΄τη Βουλγαρία που κι εκείνος μπαινόβγαινε αλλά "γεια" δεν έλεγε.....δε το'ξερα μου απαντάει.Πως σε καταλαβαίνω,δε φαντάζεσαι!Και συνεπώς κάθε τόπος με τις συνήθειές του κι εμείς να αφιερώνουμε λίγο χρόνο για να τους εξηγούμε.