Οι βέρες

Η γειτόνισσά μου η διπλανή πόρτα είναι μια ηλικιωμένη κυρία χήρα εδώ και 20 χρόνια.Απ΄το Τορίνο,άσπρα κοντά μαλλιά,αδύνατη,πάντα φοράει παντελόνι,1,55 ύψος με καμπούρα.Χρόνια στη σύνταξη αλλά συνεχίζει να εργάζεται,φτιάχνει χειροποίητα μάλλινα και ό,τι κλωστή υπάρχει από βαμβάκι,κασμίρια μέχρι ελαστάνη.Δε φαντάζεστε τι φτιάχνουν τα χέρια της!Της έχω ζητήσει να μου μάθει να πλέκω και η απάντηση της με χαρά ήταν ναι.

Τις προάλλες την πετυχαίνω,έτοιμη με το καρότσι της για τις εξωτερικές δουλειές και να πάρει γλαστράκια να φυτέψει.Μου λέει ότι πρέπει να φωνάξει κάποιον να της αλλάξει επί πληρωμής κάτι στο ντους και της λέω ότι θα της το κάνω εγώ χωρίς δεύτερη συζήτηση.

Πάω το μεσημέρι και μου ανοίγει με ένα χαμόγελο όπως πάντα,αυτή τη φορά έλαμπαν τα μάτια της.Δε θα το πιστέψεις μου λέει.Σ'αυτό το δάχτυλο είχα 3 βέρες σου συζύγου,τη δικιά μου και της μητέρας μου.Πριν 9 χρόνια έχασα τις 2 τελευταίες.Παντού έψαξα,είχα κάνει άνω κάτω τα μάλλινα!Τίποτα,δε τις βρήκα και είχα στεναχωρηθεί πολύ!Σήμερα έφτιαξα τα λουλούδια και εκεί που ξεφύτευα τα ξερά και ανακάτευα με τα χέρια τσουπ βλέπω τη μια βέρα!Έμεινα έκπληκτη!!!Λες να βρω και την άλλη;

Μετά από 9 χρόνια βρήκε τις βέρες  που τόσο είχε σταναχωρεθεί γιατί συμβόλιζαν τα δύο αγαπημένα της πρόσωπα.Και συνεπώς χαλάλι στο χιονά που της έκαψε τα λουλούδια φέτος!