Τι θυμήθηκα!!!
Έχω την τύχη να ταξιδεύω από παιδί,το πρώτο μου ταξίδι 30-40 ημερών.Το αεροδρόμιο για΄μένα είναι ένα φιλικό περιβάλλον,ένας κοινότυπος χώρος.Ευτυχώς οι περιπέτειες μου ήταν λίγες.Η πιο επικίνδυνη είναι αυτή που θυμήθηκα σήμερα και όταν τη θυμάμαι σα γυναίκα πια αναρωτιέμαι τι μυαλό κουβάλαγαν οι τότε υπεύθυνοι.
Έχω την τύχη να ταξιδεύω από παιδί,το πρώτο μου ταξίδι 30-40 ημερών.Το αεροδρόμιο για΄μένα είναι ένα φιλικό περιβάλλον,ένας κοινότυπος χώρος.Ευτυχώς οι περιπέτειες μου ήταν λίγες.Η πιο επικίνδυνη είναι αυτή που θυμήθηκα σήμερα και όταν τη θυμάμαι σα γυναίκα πια αναρωτιέμαι τι μυαλό κουβάλαγαν οι τότε υπεύθυνοι.
Θυμάμαι παιδί 9 χρονών περίπου ταξίδευα ασυνόδευτη.Προσγειωθήκαμε και περίμενα ως συνήθως να έρθει να με πάρει η συνοδός που θα με συνόδευε στον υπεύθυνο του αεροδρομίου και από κει στον πατέρα μου.Να περιμένω εγώ και κανένας να μην εμφανίζεται.Είχαν φύγει και με είχαν ξεχάσει.Ξαφνικά να βλέπεις ένα κοριτσάκι να πηγαίνει στην πόρτα του αεροπλάνου που ήταν η σκάλα και να κατεβαίνει μόνη της.Ευτυχώς ήταν ακόμα εκεί η ασφάλεια που αεροδρομίου που με περιμάζεψε και με πήγε μέχρι το κτίριο.Από κει μονή μου έλεγχο διαβατηρίου,παραλαβή βαλίτσας,έλεγχος βαλίτσας...τα'χα κάνει τόσες φορές που ένιωθα μεγάλη και υπερήφανη.Όλα τα ένιωθα τόσο φυσικά,δεν είχα καταλάβει τη σοβαρότητα του γεγονότος.
Αυτό που θυμάμαι μετά είναι τον πατέρα μου να φέρνει τα πάνω-κάτω στο αεροδρόμιο.Ασφάλεια του αεροδρομίου,αστυνομία.Να πιάνω μερικές κουβέντες ή μάλλον φωνές στα αγγλικά και άλλες στα αραβικά.Το επεισόδιο αυτό διαδραματίστηκε σε αραβικό αεροδρόμιο,οι δε αεροπορική εταιρεία ελληνικότατη.Κατόπιν έμαθα όταν ήμουν 14-15 ότι εκείνη την περίοδο που με ξέχασαν είχαν βιάσει ένα κοριτσάκι ευρωπαϊκής καταγωγής σε τουαλέτα ενός μεγάλου κεντρικού πολυκαταστήματος,ένας λόγος παραπάνω που ο πατέρας μου αντέδρασε τόσο έντονα.
Ήταν η τελευταια φορά που ταξίδεψα σαν "ασυνοδευτο" μετά απ'αυτό ταξίδευα μόνη μου και γι'αυτό τώρα όταν μου γίνεται καμιά στραβή σε αεροδρόμιο θυμάμαι ότι εχω πάθει και χειρότερο,να με ξεχάσουν μικρό παιδί σε ξένη χωρα.
.JPG)
45 comments:
Είσαι πολύ τυχερή που ταξιδεύειες.
Τα ταξίδια διαμορφώνουν την προσωπικότητα ενίοτε και την ψυχή.
Και σσυνόδευτη να είσαι, πάντα έχεις συνοδεία ... το ταξίδι σου!
Καλημέρα.
μα τί λες??
εγώ δεν θα ξαναταξίδευα ποτέ αν δεν είχα ολόκληρη παρέλαση να με ακολουθεί....
φιλί γλυκό!
Φαντάζεσαι να σε είχε απαγάγει κανάς εμίρης και σήμερα να ήσουν η αρχηγός στο χαρέμι του; λολολ
Σαν την Βλαχοπούλου θα ήσουν.
Καλημέρα και λοιπόν! Πολύ τυχερή, αλλά και αρκετά θαρραλέα φάνηκες! :)
Kαλά,από περιπέτειες στα αεροπορικά ταξιδια δόξα τω θεώ! Καθυστερήσεις,κουραση πολλή,ταλαιπωρία,μια τρίωρη ορθοστασία στη λίστα αναμονής και στο τέλος διαπίστωση ότι το αεροπλάνο ήταν σχεδόν άδειο!!!
Κι από ελλειψη καλού σέρβις άλλο τίποτα...
...
Και ημουν ετοιμος να μοιραστω μαζι σου το γεγονος οτι απο το 1990 και για καποια ακομα χρονια, ταξιδευα "ασυνοδευτος" απο Αθηνα - Θεσσαλονικη.
Βεβαια, θεωρουσα παντα τον εαυτο μου κωλοφαρδο καθως παντα ειχα μια υπεροχη λαμπερη αεροσυνοδο διπλα μου :p
Καλησπερες!
-δ
Ουπς! Λίγο τραυματική εμπειρία ή τότε δεν σου φάνηκε έτσι????
Μόνο όταν υπάρχει happy end, μπορείς να έχεις γλυκιά ανάμνηση από τέτοια περιπέτεια!
Καλησπέρεςςςςςς
Πραγματικά, περιπέτεια....
Την καλησπέρα μου!!!!!!!!!
Ενα θα πω οτι θυμασαι χαιρεσαι αχαχαχαχα! Εισαι τυχερη που ταξιδευεις και εμενα μου αρεσουν πολυ αλλα εχω κανει ελαχιστα.. Η αισθηση του να πετας ειναι μαγικη..
Γρηγορα πετα προς τα εδω :)
Μαρουλοφιλακια!
Δεν έχω παράπονο Αστρο-Συμμορίτες έμαθα πολλά με τα ταξίδια και δεν έχω πρόβλημα να πάω οπουδήποτε κι ας μη μιλάω την τοπική γλώσσα...δεν κολλάω :)))
Φιλια βρε ασυνόδευτό μου..
Ευτυχώς που δεν φοβήθηκες καρδούλα μου...
next_day ταξίδευα ήδη από μικρή κι έτσι βρήκα την ευκαιρία σα σωστός διάολος που ήμουνα να ζητήσω να ταξιδεύω μόνη μου...επαναστάτρια τρομάρα μου χαχαχ
χχχχχ
bear είχαν ζητήσει 2 φορές απ΄τον πατέρα μου να με αγοράσουνε χαχαχα θα σας τα γράψω...
χχχχ
SkinLikeSand όταν είσαι παιδί δεν αντιλαμβάνεσαι τους φόβους και τους κινδύνους :)
καλό απόγευμα
χχχ
VAD ουυυυυ από περιπέτειες άλλο τπτ...απλά νομίζω αυτό ήταν το πιο επικίνδυνο επεισόδιο γιατί βρισκόμουνα παιδί σε μια Αραβική χώρα
YpNoS αν σου πω τι έκανε ο αδερφός μου όταν ταξιδεύαμε μαζί ασυνόδευτα....κοίταζε κάτω απ΄τις φούστες και γέλαγε το σκασμένο
σπέεεερες!!!!!
χχχ
Η τρελή δεν το κατάλαβα τότε γιατί εγώ ήμουνα υπερήφανη που πέρασα έλεγχο διαβατηρίων μόνη μου,πήρα τη βαλίτσα μόνη μου,πέρασα το τελωνείο μόνη μου....όλα αυτά με τα αγγλικά που ήξερα σαν παιδί....εγώ βγήκα καμαρωτή καμαρωτή ....του πατέρα μου φαντάζομαι θα άσπρισαν τα μαλλιά χαχαχα
καλό βράδυ
Ταξιδιάρικο πουλί από τα γεννοφάσκια σου εεε τυχερούλα...
Φιλιά...
ευτυχώς που δεν ήταν τραυματική Νίκο :)))) δώσε μου αεροπλάνο κι έφυγα
marouli δεν ξέρω πως το θυμήθηκα...μάλλον θα το ονειρεύτηκα χαχαχ
φιλάκια
ελιτσα δε μάσησα....συνέχισα ακάθεκτη να ταξιδεύω,μάλιστα μετά πάταγα κ πόδι να μη με στέλνουν ασυνόδευτο αφού με "παρατάνε"!!!
φιλάκια
Ναι ΦΟΥΛΗ είχα αυτή την τύχη,όπως και να έρχομαι σε επαφή με διαφορετικούς λαούς....γι'αυτό τώρα προσαρμόζομαι εύκολα στα ξένα ή με ανθρώπους από άλλες χώρες και κουλτούρες.
Καλό βράδυ
χχχχχχ
εγω παλια απο τα 9 εως τα 15 πηγαινα καθε καλοκαιρι αγγλια στην θεια μου συνηθως χωρις συνοδεια
γενικα οπου και να ταξιδεψω με οτι μεσο κοιμαμαι νανουριζομαι και δεν καταλαβαινω τιποτα!!χαχα
πωπω τρομάρα που θα πήρε ο άνθρωπας ο μπαμπάς! στοίχημα όμως ότι θα είναι πολύ περήφανος για σένα.
;-)
Καλησπέρα ατρόμητη πολυταξιδεμένη!!!
Δεν λες που ήσουν συνηθισμένη και τα έκανες όλα σαν να μην τρέχει τίποτα;! Εγώ στη θέση σου θα είχα βάλει τα κλάματα και θα είχα φέρει την καταστροφή!! :ΡΡ Φιλάκια πολλά!!
Μεγαλο μπραβο στον αδελφο σου!
Μεταξυ μας, νομιζω οτι η φαση του "ασυνοδευτου" παιδιου πρεπει να χτυπαγε εν μερει και στο μητρικο καμπανακι των νεαρων, και ομορφων, αεροσυνοδων.
Αναπολω την "αθωοτητα της φουστας" ;)
xx
-d
Ευτυχώς λόγω ηλικίας δεν είχες συναίσθηση του κινδύνου!
Όσο για τα ταξίδια, νομίζω θα μπορούσα να ταξιδεύω διαρκώς... τα λατρεύω!
φιλιά, καλό βράδυ...
Θα είχα φάει φρίκη αν μου συνέβαινε κάτι παρόμοιο φιλενάδα!Παρ όλα αυτά σε βρίσκω πολύ θαρραλέα και τυχερή!
Φιλιά πολλά
Αν σας πω οτι ο θείος μου όταν με πήρε απο το ορφανοτροφείο που με είχαν βάλει μετά το θάνατο της μητέρας μου, με μετέφερε λαθραία σε ένα είδος σακ βουαγιάζ στο ντουλαπάκι που υπήρχε επάνω απο τη θέση.Ήμουν μόνον 4 χρόνων. Ιστορία..έτσι;
Τι εφιάλτης τρομερός! Δε σου έμεινε ψυχολογικό; Δυστυχώς έχω τύχει μπροστά σε παιδάκι που το έχουν ξεχάσει (ευτυχώς όχι σε αεροδρόμιο) οι ίδιοι του οι γονείς. Η έκφραση στο πρόσωπό του δεν περιγράφεται.
Από ότι κατάλαβα εσένα δεν σε πείραξε και πολύ που χάθηκες..... ήσουν θαρραλέο παιδι χιχιχι φαινόσουν από μικρο!
Καλό απόγευμα
Skouliki μετά απ'αυτό το επεισόδιο ταξίδευα μόνη μου,βασικά με έστελναν ασυνόδευτο γιατί φοβόντουσαν επειδή ήμουνα κορίτσι και σε αραβικό κράτος
sCaTterBraiN ο πατέρας μου πάντα με έβαζε να αντιμετωπίζω τα πράγματα δλδ ήμασταν σε εστιατόριο μου'λεγε "διάβασε το μενού,ότι δεν καταλαβαίνεις ρωτάς,παραγγέλνεις μόνη σου" ή θυμάμαι είχα χτυπήσει και στο νοσοκομείο "εξήγησε στο γιατρό τι έγινε" ή στα μαγαζιά "ρώτα" έτσι πάντα με παρότρυνε να κάνω μόνη μου τα πράγματα και να μιλάω στα αγγλικά.
Ξανθή ήμουνα ένα τέρας χαχαα!!!!
Dreamy Cloud είχα κάνει τόσες φορές το δρομολόγιο που ήξερα απέξω.Να φανταστείς όταν τύχαινε να ταξιδεύουν οικογένειες για πρώτη φορά ρώταγαν σε'μενα το σκατό γιατί με έβλεπαν που έβαζα ταχύτητα και τα'κανα όλα γρηγορα
καλό βράδυ :)
Αχαχαα YpNoS είδες ο αδελφός,από μικρός στο τρυπάκι :))))
Betty η αφέλεια του παιδιού δε με'κανε να νιώσω τπτ.Αν τύχαινε σε'μενα ως μητέρα δεν ξέρω αν θα'μεναν ζωντανοί,γιατί εκείνη την περίοδο είχαν βιάσει κοριτσάκια.Ως ενήλικη αναλογίζομαι γιατί ο πατέρας μου είχε γίνει πυρ και μανία,θυμάμαι τις φωνές και την αστυνομία.
Φιλιά!!!
D.Angel με έσωσε η εμπειρία και το μικρό της ηλικίας μου που δεν κατάλαβα τπτ
Καλό βράδυ
φιλιά
Δημήτρη αυτές κι αν είναι τραυματικές εμπειρίες,ο χαμός της μάνας,το ορφανοτροφείο,η "απαγωγη" αυτές είναι εμπειρίες όχι το δικό μου που με ξέχασαν αλλά ήξερα τι να κάνω και που να πάω και ποιος με περίμενε.
Άλλες ιστορίες..........
Όχι lena_zip δε μου'μεινε ψυχολογικό γιατί από μικρή μου μάθαιναν να είμαι ανεξάρτητη και να αντιμετωπίζω καταστάσεις...άσε που το αεροπλάνο το αγαπούσα και το αγαπάω :))))
καλό βράδυ
χχχ
drosostalitsa εγώ δε χάθηκα με έχασαν χαχαχα ή μάλλον με ξέχασαν...και δε φαντάζεσαι πόσο μισούσα να κρεμάω το πλαστικό του ασυνόδευτου.......μπλιαααχ
καλό βράδυ
Ενα μικρό ατρόμητο πλασματάκι.
Δεν έχει σημασία αν ήταν από άγνοια
θα μπορούσε να σε τρόμαζε...
Αλλά είπαμε υπάρχουν και οι ατρόμητοι...
Καλησπέρα Γιαγιά Αντιγόνη και καλώς ήρθες στην παρέα.
Δεν είμαι σε όλα ατρόμητη,υπάρχουν άλλα που είμαι σκέτη κότα :)))
Σιγουρα το βιωμα σου αποτελει μια πολυ ασχημη εμπειρια για ενα παιδι τετοιας ηλικιας. Το οτι δεν σου αφησε καποιο τραυμα μαλλον υποδηλωνει εναν δυνατο χαρακτηρα.
Οπως και να χει εισαι πολυ τυχερη που απο μικρη εχεις τη δυνατοτητα να ταξιδευεις! Σου ευχομαι να συνεχισεις να το κανεις για πολλα χρονια ακομα!
Καλο βραδυ.
Post a Comment