Ταπεράκι στη δουλειά

Τον τελευταίο καιρό κάνω ένα stage,παρακολουθούμε σεμινάρια με μελλοντική προοπτική να μας προσλάβουν στο τέλος των σεμιναρίων.Διαρκεί σχεδόν 12 μέρες και είναι full time.Για κάθε ώρα που παρακολουθούμε μας δίνουν ένα συμβολικό ποσόν 3,50€ και καθημερινά ένα τίκετ  για φαγητό 5,16€ που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σε εστιατόρια και σουπερ-μάρκετ.Αυτά όμως θα μας τα δώσουν μετά.

Έτσι λοιπόν σχεδόν όλοι για το μεσημεριανο έχουμε φέρει απ'το σπίτι κάτι για να φάμε.Βασικά είναι μια συνήθεια  των Ιταλών είτε να φέρνουν απ΄το σπίτι ή να χρησιμοποιούν το τίκετ που τους δίνει μηνιαία η εταιρεία.Σε όλες τις δουλειές έχουμε μια ώρα διάλειμμα για φαγητό ή για οτιδήποτε θέλουμε να κάνουμε.Στα περισσότερα γραφεία υπάρχει μια αίθουσα με τραπέζι,ψυγείο,φούρνο μικροκυμμάτων και αυτόματα μηχανήματα για καφέ και αναψυκτικά.

Να'μαι κι εγώ στο stage  με τους υπόλοιπους συναδέλφους,αλλά και με άτομα που ήδη δουλεύουν εκεί.Όλοι με το φαγητό μας,οι μόνιμοι έχουν λάδι,ξύδι,πιάτα και ό,τι χρειάζεται.Είναι φιλικοί και φιλόξενοι,μας είπαν αν θέλουμε κάτι να μη διστάσουμε να πάρουμε.

Μια μέρα ζεσταίνω το φαγητό,βγάζω το τάπερ απ΄το φούρνο και πέφτει η ερώτηση:
-τι μυρίζει έτσι ωραία;Και λοιπόν τι τρως;
Είχα αρακά λαδερό με μπιφτέκια που'χα βάλει μέσα μπαχάρι και κύμινο.Έμεινε το μισό αφού δοκίμασαν μερικοι.Δεν έμεινα νηστική,ότι έφυγε απ΄το δικό μου ήρθε απ'τους άλλους.Σπιτικά μακαρόνια ο ένας,πίτσα ο άλλος....,

Μια άλλη μέρα είχα πάει με τυρόπιτα και με κοίταζαν σαν ξερολούκουμο.Ίδια έρωτηση,ίδια σχόλια αλλά δε δοκίμασαν αφού δεν έφτανε και την έτρωγα με το χέρι.Έτσι έφτιαξα μια το ίδιο βράδυ και τους την πήγα την επομένη.Δεν έμεινε ψίχουλο.Μετά να επιμένουν να με κεράσουν φρούτα,καφέ,νερό οτιδήποτε.

Προχθές είχα μακαρόνια με τόνο,πριν καλά ανοιξω το τάπερ για να ζεστάνω με ρώτησαν τι ειχα.Ιταλικό σήμερα τους απαντάω και αύριο έχω πράσινι σαλάτα μιξ με παρμεζάνα,ξύδι μπαλσάμικο και φιλέτο κοτόπουλο στο γκριλ.Απογοητευτηκαν,τους εξήγησα ότι η κουζίνα μου πια ειναι ελληνική και ιταλική.Λατρεύω και τις δύο κουζίνες και συνεπώς μαγειρεύω ανάλογα με τα κέφια και τις ορέξεις μου!

Τα μεσημεριανά μας είναι κάπως έτσι ταπεράκι με φαγητό,φρούτα απ΄το σπίτι,χυμό,γιαούρτι,όλοι γύρω από το τραπέζι σαν μια παρέα που γνωριζόμαστε καιρό.Μια πολύ καλη συνήθεια των Ιταλών γιατί δεν τρώμε αηδίες.Χρόνια πια κι εγώ ακολουθώ το παράδειγμά τους,σπάνια έχω σαντουιτς εκτός κι αν δεν έχω προλάβει να ψωνίσω.Τα βράδια μαγειρεύω διπλή μερίδα,η μια πάει στο πιάτο και η δε΄΄υτερη κατευθειαν στο τάπερ.Έτσι το πρωί ειναι έτοιμο και δε χρειάζεται να ετοιμάσω τίποτα.

Οι συνάδελφοι χαμογελάνε γιατί έχουν στο τραπέζι μια κοπέλα που διόλου φαίνεται ξένη απ'τις κινήσεις,την συμπεριφορά και την εξωτερική εμφάνιση,παρά απ'τα φαγητά που φέρνει κατά καιρούς και την προφορά που καμιά φορά  βγαίνει η ελληνική.Παραμονές με ρώταγαν τι θα μαγειρέψω,τι κάνουμε Ελλάδα αυτες τις μέρες,είχα βομβαρδιστεί από ερωτήσεις.Μερικοί μου ζήτησαν τη συνταγή του αρακά και της τυρόπιτας και γι'αυτό κάποια στιγμή θα τις δημοσιεύσω.Οργάνωση και θέληση να υπάρχει και μπορλω να τρώω ότι θέλω χωρίς να παχαίνω.Αυτό έμαθα απ'τους Ιταλούς αυτά τα χρόνια